letterkunde
letterkunde - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) de studie van de literatuur ofwel de teksten die in een taal zijn geschreven Synoniemen literatuur
Nederlandstalige WikiWoordenboek
letterkunde - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) de studie van de literatuur ofwel de teksten die in een taal zijn geschreven Synoniemen literatuur
Nederlands woordenboek voor onderwijs
letterkunde - zelfstandig naamwoord uitspraak: let-ter-kun-de 1. wetenschap die zich bezighoudt met romans en gedichten ♢ zij studeert letterkunde Zelfstandig naamwoord: let-ter-kun-de de letterkunde
Ontwerp nu je advertentie. Direct online!
Alles over Zeeland
Het letterkundig leven heeft in Zeeland nooit een hoge vlucht genomen; alleen in het eerste kwart van de 17de eeuw hebben in Middelburg en elders in het gewest, dat toen op het toppunt van zijn economische bloei stond, gelijktijdig een aantal letterkundigen gewerkt, maar dat is bij deze ene keer gebleven. De Reinaertdichter Willem heeft misschien i...
Encyclopedie voor Zelfstudie
de kunstzinnige weergave van gedachten, stemmingen of werkelijkheid door middel van het woord. Deze weergave kan in versregels geschieden, in welk geval men spreekt van de gebonden vorm van de poëzie, of in een ongebonden vorm, bij gevolg zonder versmaat en rijm; deze vorm noemt men proza.
Nederlandse encyclopedie
v., 1. kennis of wetenschap van de schone letteren; 2. (coll.) litteratuur, de werken van de dichters en prozaschrijvers in een land: de Ned. letterkunde. 3. boek dat over de geschiedenis van de schone letteren handelt.
Onder redactie van Prof. dr. J.C. Groot
of literatuur in de ruimste zin zou, naar de woordbetekenis, al datgene aan taal, dat schriftelijk vastgelegd is, moeten omvatten. Iedereen weet echter dat in feite niemand een spoorboekje, een telefoongids, een schoolboek voor algebra tot de letterkunde rekent. De keuze tussen wat letterkundig van betekenis is en niet van betekenis is, geschiedt d...
Friesch woordenboek
s., skriftekennisse, letterkunde, litteratuer.
Nederlands woordenboek (7e druk - 1950)
v., 1. kennis of wetenschap der schone letteren; 2. literatuur, de werken der dichters en prozaschrijvers in enig land: de Nederlandse letterkunde; 3. boek dat over de geschiedenis der schone letteren handelt; 4. gebruikelijke afkorting van Maatschappij der Nederlandse Letterkunde: hij is lid van Letterkunde.
Encyclopedie van A tot Z - 1949
het geheel van wat de menselijke geest in proza of poëzie heeft geschapen met de bedoeling iets schoons te zeggen; men spreekt voor elk land van zijn eigen nationale L.: Ned. L., Franse L., enz.
Winkler Prins 1947
(literatuur, schone letteren, woordkunst) noemt men tegenwoordig vrijwel uitsluitend die geschreven of gedrukte voortbrengselen van de menselijke geest, die de intentie hebben de lezer (hoorder) aesthetisch te ontroeren en die dat doel ook bereiken (letterkundige of woordkunstwerken). De afgrenzing tegenover het onderliteraire en het on-literaire (...
Ensie deel 2, 1947, Anton Reichling S.J. en J.S. Witsenelias.
Inleiding Letterkunde : De bedoeling van de behandeling der letterkunde in deze uitgave is het taal-kunstwerk der eeuwen in zijn meest sublieme momenten bij de lezers in te leiden: zij tracht te geven een beschouwing over de literaire schoonheid in haar hoogtepunten. Dit standpunt, dat een verdieping kan betekenen, brengt evenzeer een beperking mee...
M. J. Koenen's Verklarend handwoordenboek
v. (fraaie letteren, kunstvoortbrengselen, waarin het schone wordt uitgedrukt door middel der taal; litteratuur).
Encyclopedie voor Iedereen
literatuur, de kunst, waarin het schoone door middel v/d taal wordt uitgedrukt; ook de studie daarvan en het geheel der voortbrengselen.
25 delen, uitgegeven 1933-1939. Uitgeverij Joost van den Vondel te Amsterdam.
Ander woord voor ➝ literatuur.
Modern Woordenboek (1930-1961)
('lettәr) v. (-n) geheel van wat de menselijke geest in proza of poëzie heeft geschapen met de bedoeling iets schoons te geven: de van alle volkeren der aarde; de Nederlandse -; de is de uitdrukking van de verstandelijke, zedelijke en maatschappelijke toestand van een volk. Syn. literatuur. Enc. In de letterkunde onderscheidt men fraaie e...
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
LETTERKUNDE, v. fraaie letteren, literatuur, de werken der dichters en prozaschrijvers in eenig land de Nederlandsche letterkunde; ...KUNDIG, bn. bw. bedreven in de letterkunde: letterkundig ontwikkeld zijn; tot de letterkunde behoorende of er betrekking op hebbende letterkundig eigendom, een eigendom waarvan de bezitter door de auteurswet van 1912...
Nederlandse encyclopedie
Letterkunde (De) omvat in den uitgebreidsten zin alle geschrevene voortbrengselen, waardoor de ontwikkeling van den menscheIijken geest zich openbaart. Het spreekt van zelf, dat dit uitgestrekt gebied in talrijke afdeelingen is gesplitst. Trouwens ieder volk en ieder merkwaardige tijd heeft zijne eigenaardige letterkunde. Men kan hetzelfde zeggen v...
Woordenboek voor vrijmetselaren, 1844
LETTERKUNDE. (De Maçonnieke) Na het, op last der nieuw-Engelsche Groote Loge, verschijnen van het Konstitutieboek van ANDERSON, in 1723, werd de weg geopend tot de Maçonnieke letterkunde. Sedert dien tijd verschenen in allerlei talen eene menigte goede werken over de Vrijmetselarij, maar werden er bovenal eene menigte boeken verspreid...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.