Wat is de betekenis van Lengte?

lengte - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde), (wiskunde) de grootste afmeting van een voorwerp ♢ Die vrachtwagen heeft een enorme lengte. 2. de tijdsduur van iets ♢ Wat is de lengte van deze film? 3. (aardrijkskunde) op welke meridiaan een plaats...

Tot in lengte van dagen, nog heel lang. In de bijbel kan lengte van dagen zoveel betekenen als: ‘een hoge leeftijd’, bijvoorbeeld in Job 12:12, ‘Bij grijsaards zou wijsheid zijn, en lengte van dagen zou doorzicht betekenen?’ (NBG-vertaling) Tot in lengte van dagen betekent ook: ‘voor het hele leven’, ofwel: ‘voor altijd, nog heel lang’. Zie onder m...

Lengte is een van de maten waarmee leerlingen moeten leren rekenen. Dit onderdeel hoort bij het domein ‘Meten en meetkunde’, naast andere maten zoals inhoud, oppervlakte, tijd en geld. In groep 1 en 2 verkennen de leerlingen de afmetingen van voorwerpen om hen heen en benoemen die in termen van ‘groot/klein’, ‘kort/lang’, ‘groter/kleiner dan’, ‘kor...

1. Van een kleur: aantal kaarten van die kleur in een hand. 2. Meer dan drie kaarten van een kleur in een hand. Bijvoorbeeld: ‘hartenlengte’.

lengte - zelfstandig naamwoord uitspraak: leng-te 1. het langste deel van iets of iemand ♢ de lengte van deze tafel is twee meter Zelfstandig naamwoord: leng-te de lengte de lengtes...

(de; n,-s) 1 (van de golfbaan) totale lengte, gemeten vanaf de meetpunten tot het midden van de greens. 2 - (van een slag) totale afstand, gemeten vanaf (stil)ligging van de bal vóór de slag tot (stil)ligging van de bal na de slag.

1. zie: geografische lengte. 2. lengterichting. 3. zie: looprichting.

lengte - De maat genomen van het ene naar het andere eind van iets.

1. de uitgebreidheid van iets in zijn hoofdrichting, b.v. in tegenstelling tot breedte, dikte, enz.; 2. geografische lengte: de afstand van een plaats tot de nul-meridiaan van Greenwich, gemeten langs een breedtecirkel; zie ook meridiaan.

Lengte - → Hoofdafmetingen, → Coördinatenstelsel I.

s., langte, lingte; in de —, yn it lang; in de — en in de breedte, oer en lâns.

(1) (maten), z het compendium; (2) geographische L.: de boogafstand tussen de meridiaan van een bepaalde plaats en de nulmeridiaan (meestal van Greenwich), gemeten langs de equator of een parallelcirkel. Het aant. graden ten O. van de nulmeridiaan heet Oosterlengte, ten W. daarvan Westerlengte. De tweede helft van de nulmeridiaan is zowel 1800 Oost...

(1 wiskunde) is een physische grootheid, die aanduidt, hoeveel maal op een gegeven stoffelijke rechte lijn (bijv. een strak gespannen dun touw) een als eenheid van maat aangenomen lijnsegment (z eenheid) kan worden afgepast. (2 sterrenkunde). Astronomische lengte is de langs de ecliptica in de richting van West naar Oost gemeten boog...

Vert. van Lat. longitüdo en Gr. mèkos, die in de omgangstaal en als vakterm dezelfde betekenissen hebben. Als astr. term werd dit woord door de Grieken ingevoerd, omdat de bedoelde grootheden gemeten werden langs de lengte van de dierenriem (kata mèkos toon zooidioon), of van de aardaequator. De bijbehorende tweede grootheid voor...

v. lengten (1 één der drie afmetingen in onderscheiding yan breedte en dikte; bij uitbr. van de tijd; 2 aardr. afstand ten O. of ten W. van de nulmeridiaan): 1. de lengte van een mens, een weg; in zijn volle lengte lag hij op de grond; zegsw. in lengte van tijd, op de duur; tot in lengte van dagen, nog lange jaren; zie breedte; 2 oost...

1) geografische, afstand ten O. of W. v/d nulmeridiaan; plaatsen met dezelfde 1. hebben denzelfden tijd; 1° verschil in l. beteekent 4 min verschil; 2) astronomische, de boog v/d ecliptica tusschen het lengtepunt en het snijpunt v/d ecliptica met den "breedtecirkel v/e hemellichaam.

1° (meetk.) ➝ Eenheid (als maat, sub I, 2°); ➝ Boogelement. 2° Eenheden van lengte. De eerste eenheden van l. waren ontleend aan de afmetingen van het menschelijk lichaam; vóór het invoeren van het metriek stelsel hadden de eenheden van l. geen vasten grondslag. ➝ Maten en gewichten. In het metriek stelsel, dat tiendeelig...

('lengtə) v.(-n, -s) I. Eig. het lang zijn: de van een mens, van een weg; een lijn heeft slechts -. Gez. het moet uit de - of uit de breedte, op de een of andere wijze gevonden worden; in zijn volle -, zo lang als hij is: meer in de dan in de breedte gegroeid, in de richting der lengte. → grond. II. Metn. lange persoon of zaak : &lsquo...

1e.Noemt men meest de langste afmeting van een lichaam. 2e. Geographische, noemt men de afstand van een plaats op aarde gemeten langs de paralel tot een vaste als nulpunt aangenomen meridiaan.

v. (-n, -s), 1. grootste van de drie uitgebreidheden van een lichaam; afmeting van een lijn: de lengte van een touw; een plank in de doorzagen; de lengte bedraagt 30 m; lange zijde van een lichaam; (zegsw.) het moet uit de lengte of de breedte komen, het moet ergens vandaan komen, het moet op de een of andere wijze uitgespaard of verdiend worden; g...