Wat is de betekenis van laven?

laven - Werkwoord 1. (ov) het lessen van iemands dorst ♢ Nu we gelaafd en gevoed zijn, willen we nog een dutje. laven - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord laaf

v., laevje.

I. (laafde, heeft gelaafd), 1. verkwikken, inz. met drank: een zieke laven; gelaafd en gespijsd; zich laven aan, zich verkwikken, zijn dorst stillen met; — (van planten en al wat droog en dor is) met vocht verkwikken; — (Barg.) dronken maken. 2. (leerl.) de te looien huid door zuren doen opzwellen. 3. (fig.) sterken, troos...

dronken maken.

laafde, h. gelaafd (verkwikken inz. van dorstigen): de dorstigen laven; zich laven aan.

('la:vən) (laafde, heeft gelaafd) I. [msch. Lat. lavare, wassen] 1. verkwikken, inz. door het bevochtigen der lippen : zich aan een bron -; de dorstige -. 2. sterken, troosten : iemands bedrukte ziel -. II. met een schepnet de zeevis uit het net scheppen.

(laafde, heeft gelaafd), (overg.) 1. verkwikken, m.n. met drank: een zieke gelaafd en gespijsd; zich aan, zich verkwikken, zijn dorst stillen met; met vocht verkwikken; 2. (leerlooierij) de te looien huid door zuren doen opzwellen; 3. (fig.) sterken, troosten: een opwekkend woord laafde zijn bedrukte ziel.

= wasschen, verfrisschen, verkwikken, misschien van ’t Lat. lavare — wasschen (Fr. laver), waarvan ook lavendel komt, daar men dit geurig plantje in pas gewasschen linnen legde.

...