iemand die de landbouw beoefent als beroep; boer

landbouwer - zelfstandig naamwoord uitspraak: land-bou-wer 1. iemand die als beroep de akkers bebouwt met gewassen ♢ een boer met een landbouwbedrijf noemen we landbouwer Zelfstandig naamwoord: land-bou-wer de landbouwer de landbouwers Synoniemen akkerbouwer Tegenstellingen veeteler

landbouwer - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) (landbouw) iemand die met landbouw of/en veeteelt zijn geld verdient (mannelijke vorm) Woordherkomst afgeleid van landbouw met het achtervoegsel -er Verwante begrippen kweker, landbouwster (vrouwelijke vorm)

zie Akkerman.

m. (-s), die den akker bebouwt, persoon die eene landbouwonderneming bestuurt, boer. LANDBOUWERSSTAND, m.

→ Boer.

m. (-s), iemand die als beroep de akker bebouwt, persoon die een landbouwonderneming bestuurt, boer.