Wat is de betekenis van landbouwer?

iemand die de landbouw beoefent. iemand die de landbouw beoefent als beroep; boer. Voorbeelden: De maatregelen die aan deze doelstellingen beantwoorden zijn in twee categorieën ingedeeld: begeleidende maatregelen van de hervorming van het GLB 1992: vervroegde uittreding, agro-milieumaatregelen, bebossing en regeling voor problee...

landbouwer - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) (landbouw) iemand die met landbouw of/en veeteelt zijn geld verdient (mannelijke vorm) Woordherkomst afgeleid van landbouw met het achtervoegsel -er Verwante begrippen kweker, landbouwster (vrouwelijke vorm)

landbouwer - zelfstandig naamwoord uitspraak: land-bou-wer 1. iemand die als beroep de akkers bebouwt met gewassen ♢ een boer met een landbouwbedrijf noemen we landbouwer Zelfstandig naamwoord: land-bou-wer de landbo...

(de, -s), niet blanke boer. De landbouwers uit de buurt, die vroeg in de morgen hun produkten kwamen brengen, deden graag zaken met haar (Bradley 1975: 32). Zijn vader was een allesbehalve welgesteld landbouwer. Jaren geleden had hij dagelijks melk geleverd bij mevrouw Koois moeder aan huis (Vianen 1972: 50). - Etym.: In AN is, vooral in de spreekt...

is degene, die als hoofdberoep en als hoofd van een landbouwbedrijf de landb. beoefent.

s., (bou)boer.

m. (-s), die de akker bebouwt, persoon die een landbouwonderneming bestuurt, boer.

m. landbouwers (iem., die de landbouw als bedrijf uitoefent; landman).

→ Boer.