Wat is de betekenis van Landbouw?

Landbouw is het bewerken van grond zodat deze meer, voor de mens nuttige, planten en dieren voortbrengt, dan wanneer de natuur zijn gang gaat. Bij landbouw probeert de boer dus de biologische processen te beheren, want uiteindelijk zijn het deze die grenzen stellen aan de omvang productie. Landbouw is namelijk gebonden aan het reproductieproces van...

landbouw - Zelfstandignaamwoord 1. (landbouw) het cultiveren van land voor het voortbrengen van voedsel en andere nuttige producten Woordherkomst samenstelling van land en bouw Verwante begrippen akkerbouw, bosbouw, tuinbouw, veeteelt, weidebouw

De wetenschap of kunst van het bewerken van de grond, het oogsten van gewassen en het fokken van vee. (Van Dale)

Landbouw is het geheel van economische activiteiten waarbij het natuurlijke milieu wordt aangepast ten behoeve van de productie van planten en dieren voor menselijk gebruik.

landbouw - zelfstandig naamwoord uitspraak: land-bouw 1. bewerken van het land om ervan te oogsten ♢ deze boeren houden zich bezig met landbouw Zelfstandig naamwoord: land-bouw de landbouw

Landbouw is als bestemming aangegeven bij functioneel saneren en hierop passende maatregelen.

Een middel van bestaan waarbij je leeft van akkerbouw en veeteelt.

Ook wel aangeduid met het verzamelbegrip primaire agrarische productie. Het omvat zowel akkerbouw, melkveehouderij, intensieve veehouderij als (glas)tuinbouw. In 1998 beschikte Groningen over 165.000 ha cultuurgrond en 4.327 agrarische bedrijven. De gemiddelde oppervlakte van het Groninger landbouwbedrijf (38 ha) behoort, samen met Flevoland, tot d...

Zie →Akkerbouw.