Wat is de betekenis van Laf?

2024-04-19
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

laf

laf - Bijvoeglijk naamwoord 1. een gebrek aan moed tonend Wat een verschrikkelijk laffe daad was dat! 2. onaangenaam smakeloos, flauw Er zit een laf smaakje aan. Verwante begrippen kleinmoedig

2024-04-19
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

laf

laf - bijvoeglijk naamwoord 1. zonder moed, bangig ♢ het zou laf zijn om nu te stoppen 2. flauw van smaak, met weinig zout ♢ wat een laffe smaak heeft deze soep 1. een laffe grap...

2024-04-19
Brabants Handwoordenboek

Prof. dr. Jos Swanenberg (2015)

laf

(bn) flauw van smaak LC.

2024-04-19
Zuidnederlands Woordenboek

Walter De Clerck (1981)

laf

Van het weer, de jaargetijden e.d.: benauwd, drukkend, zwoel: het is laf (weer) vandaag; wij hebben een laffe zomer gehad. Sam.: lafmoedig, (w.g.) lafhartig (Ik zou mijn duizend en één gedachten hebben kunnen uitschilderen, in akute zelfportretten. Maar ik was geen schilder, ik was te lafmoedig om schilder te zijn, TEIRL...

2024-04-19
Zuid-afrikaans woordenboek

H.J. Terblanche - M.A., D. Litt

laf

lawwe; lawwer, lafste, kragteloos; smakeloos, sonder sout; verspot.

2024-04-19
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Laf

adj. & adv., lef; (van spijzen), laf flau; -fe praatjes, ôfwaeid, lêbbich sleau praet; -fe praatjes maken, blaeije, blagje; —, onnozel vrouwmens, bl(a)ei bleike-muoi, babbe, babke (it).

2024-04-19
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2024-04-19
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Laf

bn. bw. (-fer, -st), 1. smakeloos, niet genoeg gezouten, flauw : laffe kost; die appel heeft een laffe smaak ; 2. (van het weer) zwoel, drukkend, benauwd: ’t is laf weer vandaag; 3. flauw, slap, kinderachtig: laffe verontschuldigingen; laffe kost, flauw geschrijf; een laffe, flauwe vent; 4. niet geestig, zouteloos: laffe aardi...

Wil je toegang tot alle 15 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-19
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

laf

bn., bw.; laffer, lafst (1 zouteloos; smakeloos; 2 van weer: zwoel; warm-vochtig; 3 flauw, kinderachtig; 4 lafhartig): 1. laffe spijzen; 2. laf weder; 3. laffe praat; 4. een laffe jongen.