Wat is de betekenis van Kussen?

kussen - Zelfstandignaamwoord 1. een met zacht materiaal gevulde zak, dienende om het (slaap)comfort van de gebruiker te verbeteren ♢ Hij slaapt altijd met twee kussens. kussen - Werkwoord 1. (ov) een kus geven ♢ Na het uitspreken van het jawoord moch...

kussen - zelfstandig naamwoord, regelmatig werkwoord uitspraak: kus-sen 1. hoes die met veren of schuimrubber gevuld is ♢ ik slaap altijd met mijn hoofd op twee kussens 1. met de lippen in het gezicht aanraken ...

Nederlanders kussen sinds een aantal jaren drie keer. Lang niet iedereen is er blij mee, maar in feite ontkomt vrijwel niemand aan deze kusdwang. Veel Nederlanders beseffen niet dat er twee kuspatronen zijn. Vanuit de gekuste gezien kan de eerste kus rechts of links komen: - De rechts-links-rechts kussers: 80% (zie plaatje, eerste kus). - De links-...

Op de pasbalk gelegen horizontaal verstelbaar blok waarin de taatspot is bevestigd. In oliemolens, blokken van kops iepehout die door de slagbeitel tegen de jaagijzers werden gedreven, waardoor de olie uit het gemalen zaad werd geperst.

Wat voor likken geldt, geldt ook voor kussen. Beide werkwoorden komen voor in verwensingen die ‘uitnodigen’ tot handelingen die grenzen aan de randen van de nacht of gewoon taboe zijn. Met kussen komen de volgende hedendaagse verwensingen nog voor: kus mijn aars, botten, broek, ende, gat, hiel, hol, kloosterstraa...

kussen - Zakken of soortgelijke houders die meestal van stof, leer of rubber zijn gemaakt, met veerkrachtig materiaal zijn gevuld en ter ondersteuning of ontspanning voor het lichaam dienen tijdens het zitten, liggen of knielen.

1. v., tútsje, patsje. 2. s.n., kêssen (it), kjessen (it).

kussen, zoenen; küß die Hand, goeden dag; dank U (Oostenr.).

Poging om de lippen vast te zetten.

I. kuste, heeft gekust; een kus, kussen geven, drukken op: zijn kind kussen, iems. hand kussen. II. o. -s; min of meer vierkante, met dons, kapok enz. opgevulde zak om op te zitten, het hoofd te laten rusten enz.: beddekussen, hoofdkussen, zitkussen, stoelkussen; (Z.-N.) kantkussen: zegsw. op het kussen zitten, lid a) van de raad, b) van een bestuu...

1o In de liturgie worden kussens (meest in liturgische kleuren) gebruikt: 1° op zetels en bidstoelen van bisschoppen en andere prelaten; 2° bij het uitgestrekt liggen (onder den zang van litanieën, enz.); 3° bij het neerleggen of plaatsen van kostbare, edele voorwerpen: kruisbeeld bij de aanbidding op Goeden Vrijdag, missaal onder...

('kussən) I. o. (-s; -tje) [Mlat. cussinus] I. Eig, meestal vierkante zak met veren enz. gevuld, in ’t midden dikker dan aan de kanten, om er op te liggen of te zitten: een met kapok, paardehaar, varens gevuld; een met franjes; een zacht, hard -; bedde-, hoofd-, oor-, stoel-, voet-, zitkussen; -s schudden. Gez, op het brengen, helpen,...

Kussen - is een gebruik, dat over de heele wereld voorkomt, bij natuurvolken meest in anderen vorm (Maleische kus). Het gebruik schijnt oorspronkelijk een magische of religieuze beteekenis te hebben gehad, en komt als zoodanig in vele godsdiensten voor (Hozea 13: 2; I Kon. 19: 18). In de Grieksche mysteriën werden de heilige voorwerpen gekust; Room...

KUSSEN (kuste, heeft gekust), kussen geven, zoenen iem., elkander kussen; iem. de wang kussen; iem. de hand, de voeten kussen, als teeken van onderdanigheid of met nog grooter nederigheid; (fig.) de roede kussen, uit besef van het heilzame der straf of kastijding zich zonder morren er aan onderwerpen — (Zuidn.) zijn hand kussen, tevreden zijn...

Kussen, o. (-s), vierkante zak met veeren, paardenhaar enz. gevuld en dienende om er op te zitten of te liggen; rijbord (deel van het onderstel eens rijtuigs); (fig.) op het - geraken, aan het bewind komen, tot eene hooge waardigheid benoemd worden; (fig.) op het - zitten, eene aanzienlijke betrekking waarnemen. *-PLAAT, v. (...aten), (art.). *-SL...

Basiare, osculari, osculum dare, suauiari, suauium dare. KUOSDV. germ. kussen: ang. kisse.