Wat is de betekenis van kunne?

Zie Koen

kunne - Zelfstandignaamwoord 1. geslacht, sekse ♢ Soms noemde zij haar klas gekscherend "een bak vol vlees van beiderlei kunne". Woordherkomst Van de Proto-Indo-Europese wortel ǵenH₁ met als betekenis "doen ontstaan", waarvaan ook kind en koning afgeleid zijn. Cogna...

kunne - Begrip waarmee de fysiologische eigenschappen worden beschreven die bij een soort de mannen van de vrouwen onderscheiden. Gebruik 'rollenpatroon' voor houding en gedrag van het ene geslacht tegenover het andere die in een maatschappij juist worden geacht. Gebruik 'seksualiteit' voor alle seksuele gevoelens, ideeën e...

m/v -> Koen (Fri.).

geslag, sekse; vermoë.

I.v. (-n), geslacht, sekse : van beiderlei kunne ; de personen van één geslacht: de mannelijke, de vrouwelijke kunne ; — de schone, zwakke, tedere kunne7 de vrouwen, soms alleen de kunne genoemd. II. v., (gew.) bonenkruid.

v.; geslacht, sekse: personen van beiderlei kunne; ouderdom noch kunne werd gespaard, grijsaards noch vrouwen.

('kunnə) v. 1. menselijk geslacht : mannelijke, -; van beiderlei -. Syn. → geslacht. 2. Inz. vrouwelijke kunne : de minnelijke, schone, tere, zwakke -; ouderdom noch werd gespaard.

(van beiderlei kunne), bet. geslacht; ’t Gotisch had voor geslacht ’t woord kunt. De Germaansche wortel was ken (Indo-germaansch gen), dat voortbrengen beteekent. (Vgl. Jt Lat. genus; ’t Fransche genre = geslacht en Genesis bet. geboorte, wording.) Ook kind behoort tot dien wortel evenals koning, d.i de man van het geslacht en wel...