Wat is de betekenis van kul?

1) (19e eeuw, vero.) (stud.) onstudentikoze student; flauwerd. Een kul was vroeger Nederlands voor een teelbal. Later ging men het woord ook voor flauwekul gebruiken. • Hij loopt op kleurige pantoffels over straat, schreeuwt zich 's morgens en 's nachts schor en blaauw, bepaalt zijne gesprekken bij een paar Studenten-uitdrukkingen, die hem de...

kul - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) (verouderd) teelbal 2. onzin, voor-de-gek-houderij ♢ Dat is toch kul! kul - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kullen ♢ Ik kul 2. gebiedende wijs van kullen ...

Kul - flauwe vent, zak, lul. Uit Lat. culleus = teelzak? Zeg eens, jij daar, met je kromme snotkoker, zij houden je hier voor een kul. - Klikspaan, Studentenleven (1844) Kut jongste huisgenoot die op het gebied van seks het minst onderlegd is. ​

(studententaal, verouderd) flauwerd. Een kul was vroeger Nederlands voor een teelbal. Een Betuws rijmpje gaat als volgt: ‘Door die scheur daar trekt zijn hele kulleke deur.’ Later ging men het woord ook voor ‘flauwekul’ gebruiken.Zeg er eens, jij daar, met je kromme snotkoker, zij houden je hier voor een kul. (Johannes Knepp...

Sukkel, sul; een kul van een vent; - een zatte kul, dronkaard, dronkelap, zuiplap. Opm.: In de standaardt. wel in de bet.: nonsens, onzin, vooral flauwe kul.

kul - 1°. Testikel; mogelijk verwant met Lat. culleus ‘teelzak’. Hij weet we! ware syne kullekens hanghen, hij is loes (= slim. H.) ghenoech, Hekelschrift in Ts. 16. 57 [± 1570].2°. Mann. lid. (In een Betuws rijmpje): Door die scheur Daar steekt zijn heele kulleke deur, Aant. BOEKENOOGEN [vóór 1930].

gekul, fop, bedrieg.

kuil (visnet).

v. (-len), 1. (veroud., gew.) teelbal; 2. (Zuidn.) mannelijke roede; 3. (Zuidn.) flauwe vent, sul; — zatte kul, dronkaard; 4. (gemeenz.) flauwe kul, flauwigheden, flauwe praat; onzin.