Wat is de betekenis van kuieren?

(1986) (Rotterdam, havenarb.) onbetaald verlof als straf. • (Jan Oudenaarden: De terugkeer van Opoe Herfst. 1986) • (Frits Bom: De havenman. Rotterdams voor gevorderden. 2011)

kuieren - Werkwoord 1. (inerg) op zijn gemak, zonder haast of vast doel lopen of wandelen ♢ 's Middags werd er wat gekuierd en 's avonds een spelletje gespeeld. 2. ergatief op zijn gemak, zonder haast ergens heen lopen of wandelen ♢ Ze waren naar het eind van de bou...

Kuieren - als straf een of meer dagen onbetaald verlof krijgen. Van iemand uit kuieren sturen: uit wandelen sturen.

Waarvan is kuieren afkomstig? a van het Middelnederlandse coder (‘halskwab’, namelijk een kwab die langzaam heen en weer beweegt) b van het Franse cueillir (‘sluipen’) c van het Oudengelse to quisk (‘verspillen’).

(kuierde, heeft gekuierd), (verouderend) 1. doelloos rondlopen; AN wandelen. De oudste bleef aan de waterkant met zijn geweer heen en weer kuieren (Spalberg 1908; 1979: 94). 2. uitgaan; een uitstapje maken. Ik loop een beetje te kuieren, met vacantie naar de Bovenlanden (Helman 1954a: 17). -Etym.: S koiri = id. AN k. op z’n gemak, langzaam,...

v., kuijerje.

...

I. kuierde, is, heeft gekuierd; op zijn gemak wandelen; II. kuierde, heeft gekuierd; (Twente): kouten.

(kuierde, heeft en is gekuierd) op zijn gemak wandelen, drentelen, slenteren. Syn. → gaan.