Krukkig
adj. & adv., kruk.
Wat is de betekenis van Krukkig?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Krukkig
bn. bw. (-er, -st), 1. sukkelend, ziekelijk; 2. gebrekkig, knoeierig, stumperig : hij zingt, hij speelt krukkig.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
krukkig
bn. en bw. (-er, -st) 1. sukkelend : moeder wordt -. 2. gebrekkig : muziek spelen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
krukkig
bn. en bw. (-er, -st), 1. sukkelend, ziekelijk; 2. gebrekkig, knoeierig, stumperig: hij zingt, hij speelt -.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Krukkig
KRUKKIG, bn bw. (-er, -st), sukkelend; kwijnend, ziekelijk; — gebrekkig, knoeierig, stumperig hij zingt, hij speelt krukkig. KRUKKIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten