Wat is de betekenis van Kroniek?

kroniek - Zelfstandignaamwoord 1. een verhaal van of boek met chronologisch geordende gedenkwaardige en/of historische feiten 2. (oneigenlijk:) rubriek of reeks van artikelen in krant of tijdschrift over een bepaald onderwerp b.v. een kunstkroniek, modekroniek, poëziekroniek etc.

Kroniek - (Vlaams) rubriek met besprekingen en artikelen betreffende be­ paalde gebieden zoals letterkunde of mode.

kroniek - zelfstandig naamwoord uitspraak: kro-niek 1. verslag van gebeurtenissen in de werkelijke volgorde ♢ deze schrijver schreef de kroniek van het jaar 2000 Zelfstandig naamwoord: kro-niek de kroniek ...

[OFr. cronique, van MLat. cronica, van Gr. chronika = onz. mv. van chronikos = de chronos (tijd) betreffend! jaarboek, verhaal van belangrijke gebeurtenissen in tijdsvolgorde, geschiedverhaal.

jaarboek; artikelenreeks in krant of tijdschrift

1. publikatie met een verhaal over gedenkwaardige gebeurtenissen, in tijdsorde gerangschikt, al dan niet in onderlinge samenhang. 2. titel van een rubriek of reeks van artikelen in krant of tijdschrift, waarin de gebeurtenissen op een bepaald gebied behandeld worden.

kroniek - Wordt gebruikt voor geschiedkundige verhalen waarin gebeurtenissen in chronologische volgorde worden beschreven. Gebruik 'annalen' voor verslagen waarin gebeurtenissen jaar voor jaar worden beschreven en waarin minder onderlinge verbanden worden gelegd of waarin de beschreven gebeurtenissen minder van commentaar of interpretatie...

schriftelijke vastlegging van de geschiedenis, b.v. van een familie (familiekroniek) of van een stad (stadskroniek).

verhaal van gedenkwaardige gebeurtenisse, in tydsorde gerangskik; jaarboek; rubriek in tydskrif waarin gebeurtenisse, ens. betreffende sekere gebied behandel word.