Wat is de betekenis van Kringelen?

kringelen - Werkwoord 1. (inerg) zich in cirkels blijven bewegen ♢ De rook kringelde boven de kampvuren omhoog. Woordherkomst van het Middelnederlands cringelen; kan worden opgevat als (freqtt) kringen met het achtervoegsel -el

(onov ww; kringelde; h. gekringeld) GY - met een gestrekt lichaamsdeel kringetjes draaien (cirkelbewegingen maken) met het uiteinde ervan, bv. ter versterking van de buiken beenspieren zittend op de grond de gestrekte benen iets heffen en kringelen met de voeten.

v., kringelje, krinkelje.

.(kringelde, heeft gekringeld), 1. tal van kringen vormen, zich herhaaldelijk rondbuigen: de rook kringelde uit de schoorsteen; de rivier kringelt door de vlakte; 2. (gew.) door een menigte mensen heendringen; zich door een nauw gat heenwringen.

kringelde, heeft gekringeld, inz. refl.: de paling kringelde zich om zijn arm, kronkelde.

(‘kringələn) (kringelde, heeft gekringeld) 1. kringen vormen ; de rook kringelde uit de pijp. 2. zich -, zich winden, draaien, kronkelen : de paling kringelt zich in bochten; de rivier kringelt zich door de vlakte.

(kringelde, heeft gekringeld), tal van kringen vormen, zich herhaaldelijk rondbuigen: de rook kringelde uit de schoorsteen.

...

Kringelen (kringelde, heeft gekringeld), tal van kringen vormen: de rook kringelde uit den schoorsteen; — de rivier kringelt zich door de vlakte, telkens bochten vormend: — (gew.) door eene menigte menschen zich heendringen; (ook) door een nauw gat zich heenwringen.