Wat is de betekenis van Krankzinnigheid?

krankzinnigheid - Zelfstandignaamwoord 1. het lijden aan een geestesziekte Woordherkomst Afgeleid van krankzinnig met het achtervoegsel -heid. Verwante begrippen waanzin

krankzinnigheid - Aanhoudende psychiatrische aandoening of geestelijke gestoordheid.

→ Aliënist, Psychose, Vervreemding.

s., dwylsinnigens, sljochtsinnigens.

v., 1. toestand van iem. die krankzinnig is; 2. onzinnigheid, uiterste dwaasheid.

Ziekte van de geest. Men vat er onder samen die groep van mensen, die tengevolge van een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke storing van hun geestelijke functies, gevaar voor zichzelf of voor de samenleving opleveren. Onder de term K. vindt men dan ook de meest verschillende vormen van geestesziekten samengebracht.

Een goede definitie van de term krankzinnigheid is niet te geven. Onder krankzinnigen vat men samen die groep van mensen, die ten gevolge van een gebrekkige ontwikkeling of een ziekelijke storing van hun geestelijke functies, gevaar voor zichzelf of voor de samenleving opleveren. Onder de term krankzinnigheid vindt men dan ook de meest verschillend...

v.; toestand van een krankzinnige, waanzin.

storing v/d functies der verstandelijke vermogens, vaak erfelijk en dan moeilijk te genezen; zij treedt in verschilt, vormen op (godsdienst-, grootheids-, vervolgingswaanzin, enz.) en wordt onderscheiden in epileptische, manische, melancholische k., enz. Als zij gevolg is v. te groote lichamelijke of geestelijke inspanning, is zij gewoonlijk bij ge...