Wat is de betekenis van korrelig?

2024-04-18
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

korrelig

korrelig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet glad of egaal maar met stukjes zoals bijvoorbeeld bij rijst Kruimel gebak heeft een korrelige structuur. Woordherkomst afleiding van korrel met het achtervoegsel -ig

2024-04-18
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2024-04-18
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Korrelig

bn., 1. uit (afzonderlijke) korrels bestaande : korrelig bladgroen; 2. uit fijne, zich als korrels vertonende deeltjes samengesteld: een korrelig breukvlak; korrelige structuur; — ruw, als met korrels bedekt: korrelig papier; 3. de vorm van korrels hebbend.

2024-04-18
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

korrelig

bn.; uit korrels bestaande; met korrels; gekorreld: korrelig zand, korrelig gesteente.

2024-04-18
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

korrelig

bn. en bw. (-er, -st) als korrels, uit korrels bestaand: zand; gesteente.

2024-04-18
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

korrelig

bn., 1. uit (afzonderlijke) korrels bestaande: bladgroen; 2. uit fijne, zich als korrels vertonende deeltjes samengesteld: een — breukvlak; korrelige structuur; ruw, als met korrels bedekt: papier; 3. de vorm van korrels hebbend.

2024-04-18
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Korrelig

KORRELIG, bn. (-er, -st), als korrels uit korrels bestaande; gekorreld. KORRELIGHEID, v.