Wat is de betekenis van Koon?

(19e eeuw) (sold. K.M.A.) iemand die hard studeert. Zie ook: konen*. • Koon, (k.m.a.), iemand, die hard werkt, vooral veel aan wiskunde doet; van conus = kegel. (Taco H. de Beer & Eliza Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • Koon. Iemand die hard werkt, vooral in de wiskunde. Van conus: kegel. (Puz...

Koon - aan de KMA iemand die hard werkt, vooral in de wiskunde. Van Lat. conus = kegel (wiskundig figuur).

(zn) wang WB.

Koon Gaertn. [J. Gärtner], - Ceylonsche plantennaam (kón).

Bolle zijde van de kammen van de diverse wielen.

v. (konen), 1. (niet alg.) wang, bep. het verheven deel rondom het jukbeen, waar een blos zich het eerst vertoont: een kind met blozende konen; 2. (bij vissers) kieuw van een vis.

v. konen; wang; kaak; viskieuw.

(konen; -tje) [kauwen] 1. wang, kaak: blozende konen; hangkonen. 2. Uitbr. kieuw van een vis.

v./m. (konen), 1. wang, het verheven deel rondom het jukbeen, waar een blos zich het eerst vertoont: een kind met blozende konen; 2. (visserij) kieuw van een vis.