Wat is de betekenis van kooldioxide?

kooldioxide - Zelfstandignaamwoord 1. (scheikunde) reukloos gas dat ontstaat bij volledige verbranding van koolstof (CO₂) Woordherkomst samenstelling van kool en dioxide Synoniemen E290, koolstofdioxide, koolzuurgas Verwante begrippen koolstof, koolstofdioxide-emissie, koolstofdioxidegehalte, koolzu...

kooldioxide - zelfstandig naamwoord uitspraak: kool-di-ok-sie-de 1. reukloos gas CO2 dat ontstaat bij volledige verbranding van koolstof ♢ kooldioxide wordt gevormd bij de ademhaling van mensen, dieren en planten Zelfstandig naamwoord: kool-di...

Zie (ook) koolzuurgas

(CO2, koolstofdioxide; onjuist: koolzuurgas), verbinding van een koolstofatoom en twee zuurstofatomen. Kooldioxide is een kleur- en reukloos gas, dat als het is opgelost in water een zwak zure, prikkelende smaak bezit. Het is goed oplosbaar in water. Het normale kooldioxidegehalte van de lucht is slechts 0,03 %. Een belangrijke hoeveelheid bevindt...

o., de verbinding van één atoom koolstof met twee atomen zuurstof, CO2. © De kooldioxidecyclus (afb.) wordt steeds meer beïnvloed door de activiteiten van de mens. In de loop van de geschiedenis van de aarde is het kooldioxidegehalte van de atmosfeer gedaald, totdat ca. 1900 de concentratie ca. 250 ppm (parts per million, de...

o., (ook: koolstofdioxide, onjuist: koolzuurgas), de verbinding van één atoom koolstof en twee atomen zuurstof, C02. (e) SCHEIKUNDE. Kooldioxide is een kleuren reukloos gas, dat een zwak zure, prikkelende smaak bezit, in de atmosfeer en in bronwater, naast het koolzuur, in opgeloste staat voorkomt. Het normale kooldioxidegehalte van d...