Wat is de betekenis van kont?

1) (1741) (conte) (inf.) achterste, zitvlak. Tot aan het begin van de 20e eeuw betekende het woord ook nog 'vagina'. • Kont, v., meerv. konten. Het achterste, de aars. In veler oorden is dit een zeer vuil woord. (Petrus Weiland: Groot nederduitsch taalkundig woordenboek. 1859) • En als de Radetzkymars over de radio kwam zong hij het mee...

kont - Zelfstandignaamwoord 1. (informeel) (dierkunde) de billen, het achterwerk ♢ Hij zat de hele dag op z'n kont en deed niets. 2. (scheepvaart) de achtersteven van een schip ♢ De bijboot was aan de kont van het jacht vastgemaakt. Verwante be...

kont - zelfstandig naamwoord 1. gedeelte van het lichaam waar je op zit ♢ ga eens even op je kont zitten! 1. hij zit de hele dag op zijn luie kont [doet niets] 2. je kunt hier j...

Kont - achterste van een schip.

→ hol

Kont - achterste. Je kont is groter dan je / hart, maar even rond. (Elly de Waard, 1986).

Kont - benaming waarmee soms het achterschip van vaartuigen wordt aangeduid.

v. (-en), (plat) 1. vrouwelijk schaamdeel; — (zegsw.) zo mond, zo kont; los in de mond, vast in de kont, ruwe taal wijst nog niet op oneerbare levenswijs; 2. achterste, gat: voor je kont kan je krijgen, zei de baas (v. Looy); — kop en kont, een kort, dik persoon; — de kont tegen de krib gooien,...

v. (-en; -je) Plat. achterste, gat: -je dossen.

v./m. (en), 1. (plat) achterste, gat; de — tegen de krib gooien, een koppige, weerspannige houding aannemen; zijn ergens indraaien, zich erin wer ken; (aan) mijn —!, er komt niets van in; iemand in zijn — kruipen, hem naar de mond praten; 2. kop of —, kruis of munt; 3. achtersteven van een schip.

KONT, v. (-en), (plat) achterste, gat; iem. in zijn kont kruipen, alles doen om het hem naar den zin te maken, om hem welgevallig te zijn; — ge kunt er wel met je kont op naar Keulen rijden, gezegd van een zeer bot mes; — hij heeft geen nagel om zijn kont te krabben, hij is doodarm; — iem. bij kop en kont de deur uitgooien, vier...

Kont, v. (-en), achterste, aars, gat.