Wat is de betekenis van Konkel?

(1906) (Barg.) koffieketel. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • (Jac. van Ginneken: Handboek der Nederlandsche taal. Deel I. De sociologische structuur der Nederlandsche taal. 1914) • Leve de twee zwaantjes met den koperen konkel! (Israël Querido: De Jordaan: Amsterdamsch epos. Deel 4: Mooie Karel. 1925) • (J.G....

konkel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van konkelen ♢ Ik konkel 2. gebiedende wijs van konkelen ♢ konkel! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van konkelen ♢ konkel je?

kwaadspreekster. Volgens het WNT is dit een woord gebruikt op de Zeeuwse eilanden. Betekent eigenlijk 'vaatdoek, vod’. Hier figuurlijk gebruikt.Nou moet je eens hore mense, wat me zuster doet kan ik toch niet helpe algemene instemming maar die schijtmelochem, die vuile konkel durft alles maar te zegge. Mot ik is zegge wat jij bent! Een e...

konkel - lichte vrouw; eig. ‘slordige vrouw’ (vgl. morsebel, slet). Zou myn Moeder een Goudbeurs meebrengen ... voor jou, om ze by je Konkels en snollen ie brengen!, Dichtk. Praalt. 5, 130 [i74i-’54].

gekonkel, knoei; intrigeer.

I. m. (-s), (gew.) 1. draai, slag (in een touw enz.), kink; — vand. (fig.) in de konkels zitten, in verlegenheid; 2 slag, draai om de oren; 3. draaikolk; 4. vaatdoek, vod; 5. (Zuidn.) hol, spelonk; put; II. (-s), slonzige vrouw; ook: vrouw die zich met knoeierijen inlaat, goed uit de huishouding verkoopt enz.; — kwaadspreeks...

koffieketel.

v. -s (vero. spinrokken, vod, slons; Z.-N. draaikolk; konkelarij).

I. m. (-s; -tje) [~ kronkel] draai, kink: een in een touw; in de -s zitten, in moeilijkheden. II. v. (-s) [< konkelen] slonzige vrouw die zich met knoeierijen inlaat.