Wat is de betekenis van Knarsen?

(1937) (Barg.) straffen. Van 'knars' (Bargoens voor vonnis). • Hoe bedoel je? Dat je niet geknarst kan worden? (Willem van Iependaal: Lord Zeepsop. 1937) • Want wij zijn niet zonder hersens al hebbe we niet zo zwaar gestudeerd als de bolleboffe, die ons knarse, als ze de kans krijge tenminste. (Willem van Iependaal: De commissaris kan me...

knarsen - Werkwoord 1. (inerg) geluid voortbrengen door twee hard oneffen voorwerpen met kracht over elkaar heen te bewegen ♢ Het roestige scharnier knarste en Jan haalde de oliespuit voor de dag.

knarsen - regelmatig werkwoord uitspraak: knar-sen 1. een krasserig, schurend geluid maken ♢ het grind knarst onder mijn klompen Regelmatig werkwoord: knar-sen ik knars jij/u knarst...

kraken van deuren

v., knarse, krasse, kriez(j)e.

...

KNERSEN, (knarste, heeft geknarst), een scherp, ongelijkmatig, schurend of malend, onaangenaam aandoend geluid voortbrengen: de deur knarst op haar duimen ; de werktuigen knarsen, als ze niet gesmeerd worden ; op de tanden knarsen, de tanden met sterke druk over elkaar doen schuiven, gewoonlijk als teken van pijn of van toorn,...

knarste, h. geknarst (krassend scherp geluid doen horen): op, met de tanden knarsen; e. oude deur knarst op haar hengsels.

('knarsən) (knarste, heeft geknarst) een krassend geluid geven : met, op de tanden -; een oud slot laten -; een oude deur knarst op haar hengsels.