Wat is de betekenis van Kluizenaar?

Kluizenaar - Zelfstandignaamwoord 1. (demoniem) inwoner|Inwoner van Kluizen Woordherkomst Afgeleid van Kluizen met het achtervoegsel -aar. Zie ook kluizenaar

kluizenaar - zelfstandig naamwoord uitspraak: klui-ze-naar 1. iemand die ver van andere mensen woont en geen gezelschap wil ♢ hij leeft als een kluizenaar in een hut op de hei Zelfstandig naamwoord: klui-ze-naar de k...

Iemand die zich liet insluiten om te mediteren en verzorgd moest worden door mensen uit de omgeving van de kluis. In 1231 wordt door Emo de eerste kluizenaar in Groningen vermeld bij de kerk van Usquert. In 1234 preekten dominicanen uit Bremen tegen Stedingers, Drenten en kluizenaars die er toen in groten getale waren, speciaal tegen een die in Sti...

Door middel van hem wil onze psyche ons laten zien, hoe eenzaam we ons in werkelijkheid voelen; hoewel we ons misschien in een vrolijk gezelschap voordoen als personen die bijzonder gesteld zijn op contact met anderen. Het is de eenzaamheid die van binnenuit komt - vermoedelijk het zoeken naar een mens die ons helemaal begrijpt en ons accepteert zo...

In het begin van de 3de eeuw trokken mannen zich terug uit de wereld om in de wildernis (Syrische en Egyptische woestijn) te gaan leven. Zij kozen de eenzaamheid om in gebed en boete meer met God verenigd te kunnen leven. Ze woonden in hutten, in grotten en graven en zelfs op zuilen (stylieten). Tegen het einde van de 3de eeuw sloten vele kluizenaa...

zie Eremiet.

(kluisbewoner), eremiet (woestijnbewoner), anachoreet (teruggetrokkene) is een asceet (zie Ascese, 2), die in tegenstelling tot de coenobieten (samen levende asceten) in volstrekte eenzaamheid leeft. Dergelijke kluizenaars komen thans, zeker in het Westen, nauwelijks meer voor. Het klassieke land der kluizenaars in de christelijke Oudheid was Egypt...

s., kluzener, hearremyt; als — leven, klûzje.

...