kloosters
kloosters - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klooster
Wiktionary (2019)
kloosters - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klooster
Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)
Kloosters zijn gebouwen of een complex van gebouwen, dienende tot verblijf van een gemeenschap van mannen of vrouwen die zich uit de wereld hebben teruggetrokken om in de beperking van de clausuur een godsdienstig leven te leiden. Zij richten zich naar een bepaalde regel of constitutie, waarbij aan de koordienst bijzondere aandacht wordt besteed. D...
J. Kruizinga, Gerrit Vermeer (2002)
Kloosters - Aan de vele zeer belangrijke kloosters (16 vrouwen- en 5 mannenkloosters) die het middeleeuwse A. rijk was, wordt de herinnering nog slechts levend gehouden door een enkele straatnaam, waarvan wel de meest typische is Gebed zonder End*, een nauw steegje bij de Grimburgwal dat over een voormalig kloosterterrein loopt. De Sint-Luciënsteeg...
P. Brood, A.H. Huussen en J. van der Kooi (1999)
Kerkelijke instellingen waarin mannen of vrouwen, soms beide geslachten samen, maar wel gescheiden (dubbelklooster), leven om te bidden voor de wereld. Zij houden zich aan een regel; de belangrijkste regels zijn die van Augustinus (354-430) en Benedictus (ca. 480 - ca. 560). Een abdij is een klooster onder leiding van een abt of abdis, een priorij...
Liek Mulder (1994)
Kloosters [Lat. claustrum, afsluiting], gemeenschappen van hetzij mannen, hetzij vrouwen die zich afzonderden van het maatschappelijk leven en hun leven volgens een bepaalde regel inrichten. Het kloosterleven ontstond in de 4e eeuw in Egypte door het samengaan van kluizenaars in een leefgemeenschap, gesticht door Pachomius (286-346). In de westerse...
H.W.J. Volmuller (1981)
ontstonden in de Nederlanden ca. 600. Zeer talrijk in de Middeleeuwen als gevolg van de wereldverachting van de Middeleeuwer en zijn gerichtheid op het hiernamaals; richtten hun levenswijze in naar een ‘regel’ (zoals persoonlijke armoede, gehoorzaamheid, kuisheid), zodat kloosterorden ontstonden. De oudste kloosters ontstonden in de Zui...
Anthony Winkler Prins (1870)
Kloosters (claustra, geslotene plaatsen) is de naam van gebouwen, waarin monniken of nonnen hun verblijf houden en naar bepaalde regels leven. Monniken of nonnen, die daarbij dezelfde regels in acht nemen, vormen eene kloosterorde. De kloosters omvatten doorgaans onderscheidene, ruime gebouwen met eene kerk, een groot binnenplein en een tuin. Zij z...
Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)
lat. Claustra, d. i. afgesloten plaatsen. Onder dezen naam verstaat men gebouwen, in welke monniken of nonnen gemeenschappelijk en volgens zekere statuten (regels) leven. Alle monniken of nonnen, die een en denzelfden regel of observantie volgen, vormen eene Klooster-orde. De eerste M. ontmoeten wij in de 4e eeuw in de woestijnen wan Opper-Egypte,...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: