Wiktionary (2019)
klinkklaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. zeer duidelijk, overduidelijk ♢ Het meeste wat in een zelfhulpboek staat over een onderwerp als ‘druk zijn’, brengt Jensen alsof het diepe inzichten betreft. Maar iets nieuws, tegendraads hoor je niet: ja, druk zijn is erg, want toeval brengt plezier, verrassing, creativi...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., volkomen zuiver, louter, oorspr. bep. van metaal, vooral van edele metalen gezegd, later in het alg. in de zin van niets dan, enkel: klinkklaar goud; het is in klinkklare boter gebakken; dat is klinkklare onzin.
M. J. Koenen's (1937)
bn. (zeer klaar; louter): klinkklare onzin; klinkklaar goud; in klinkklare boter gebakken.
Jozef Verschueren (1930)
('klink) bn. (...klare) zeer klaar, louter : goud; in ...klare boter gebakken; ...klare onzin.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn., volkomen zuiver, louter; oorspronkelijk van metaal, vooral van edele metalen gezegd, later in het algemeen in de zin van niets dan, enkel: — goud; het is in klinkklare boter gebakken; dat is klinkklare onzin.
J.H. van Dale (1898)
KLINKKLAAR, bn. volkomen zuiver, louter: het is in de klinkklare boter gebakken (fig.) dat is klinkklare onzin.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
