Wiktionary (2019)
kleinhartig - Bijvoeglijk naamwoord 1. van een persoon dat hij weinig moed en durf heeft ♢ Ook de Duitse krant Der Spiegel benadrukt de bedreigingen. Frankfurter Allgemeine besteedt bijna een halve pagina aan de moord. Ze stelt dat Van Gogh door iedereen bewonderd werd voor zijn immense moed en zijn verachtin...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), weinig hart of moed hebbende, laf, angstig : zich kleinhartig gedragen, betonen.
Jozef Verschueren (1930)
(klein'hartəch) bn. en bw. (-er, -st) klein van hart, weinig moed hebbend : zich betonen, gedragen. Syn. kleinzielig. Tgst. groothartig.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), weinig hart of moed hebbend, laf, angstig: zich gedragen, betonen.
J.H. van Dale (1898)
KLEINHARTIG, bn. bw. (-er, -st), weinig hart of moed hebbende, laf, angstig: zich kleinhartig gedragen, betoonen. KLEINHARTIGHEID, v. lafheid, beschroomdheid; gebrek aan moed. KLEINHARTIGLIJK, bw. (w. g.).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
