Wat is de betekenis van Klauwen?

1) (16e eeuw) (inf.) stelen. Eigenlijk: iets naar zich toetrekken. Het WNT citeert een bron uit 1537 (S. Pelegromius): "Clauwen, den haec vueren. Accrocher". • Klauwen: stelen. (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937) • Waren het vroeger slechts jongensstreken, die geremd moesten worden, thans heeft de politie te doen met volledige inbrek...

klauwen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klauw

Klauwen - uit de klauwen lopen, meestal versterkt tot: gierend, gillend, jankend uit de klauwen lopen: (zwaar) uit de hand lopen. Klauw is een slangterm voor hand.

klauwen - regelmatig werkwoord uitspraak: klau-wen 1. de klauwen uitslaan ♢ jullie lieve poesje klauwde naar mijn benen Regelmatig werkwoord: klau-wen ik klauw jij/u klauwt ...

De klauwen slaan in de droom toe en we kunnen ons alleen met moeite uit de greep bevrijden. Voor de waaktoestand betekent dit, dat de dromer zich van z’n innerlijke remmingen wil ontdoen - of dat hij een relatie moet beëindigen, die hem lijkt te ‘verpletteren’.

klauwen - -KLOUWEN-, strelen. Omdat sy het vyerich jeucken 't Geen haer dickmaal is geklout, Nu moet derven uyt de keucken En niet proeven van de bout, St. Nicolaes Milde Gaven B 3 r° [1640]. kleine, liefkozende aanduiding voor het vr. of mann. geslachtsorgaan. Hy jokt het niet, antwoordde het meisje; want hy heeft my pertinent weten te ze...

v., klauwe.

(klauwde, heeft geklauwd), 1. de klauwen uitslaan : zolang de leeuw kan klauwen ; — klauwen in, de klauwen slaan in ; — van paarden: de hoeven over de grond halen (van ongeduld); 2. (Zuidn.) gretig grijpen naar ; — (vand.) wegkapen, stelen ; 3. krabben, met de nagels wonden: de kat heeft hem geklauwd; &mdash...

hoornachtige bekleding van het verdunde einde van het laatste lid van vingers en tenen bij zoogdieren, vogels en reptielen. Men kan hoef, platte nagel en koepelnagel beschouwen als vervormingen van de K.