klauteren
klauteren - regelmatig werkwoord uitspraak: klau-te-ren 1. op handen en voeten naar beneden of naar boven gaan ♢ we klauterden tegen de berg op Regelmatig werkwoord: klau-te-ren ik klauter ...
Wat is de betekenis van klauteren?
Atletiek- en turnwoordenboek
Jan Luitzen (2008)
klauteren
(onov ww; klauterde; h. en is geklauterd) GY - (vooral bij baby- en kleutergym) met minder of meer moeite, met gebruik van handen en voeten, klimmen op en over speel(tuin)toestel len, klimrek, klauterwand enz.
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Klauteren
(klauterde, heeft en is geklauterd), met minder of meer moeite, met gebruik van handen en voeten (bij dieren: klauwen) klimmen: in een boom klauteren; tegen een rots op klauteren; over de banken heen klauteren.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
klauteren
klauterde, h., i. geklauterd (met moeite klimmen, d.i. met handen en voeten): in een boom klauteren, tegen een duin op klauteren.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
klauteren
(klauterde, heeft en is geklauterd) [~ klauw] moeizaam zich, met handen en voeten vastklemmend, in de hoogte werken : in een boom -; tegen een helling -. Syn. klimmen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
klauteren
(klauterde, heeft en is geklauterd), (onoverg.) met minder of meer moeite, met gebruik van handen en voeten (bij dieren: klauwen) klimmen: in een boom —; tegen een rots op;over de banken heen-.
Gerelateerde zoekopdrachten