Wat is de betekenis van klaarblijkelijk?

klaarblijkelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. kennelijk. ♢ Hij heeft allerlei klaarblijkelijke bezwaren klaarliggen. Woordherkomst samenstellende afleiding van klaar en blijk, (stam van blijken) met het invoegsel -e-met het achtervoegsel -lijk

klaarblijkelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: klaar-blij-ke-lijk 1. je kunt merken dat het echt zo is ♢ klaarblijkelijk heeft hij zich vergist Bijvoeglijk naamwoord: klaar-blij-ke-lijk de/het klaarblijkelijke .....

adj. & adv., klear, dúdlik.

bn. bw. (-er, -st), 1. bn., duidelijk blijkend, onmiskenbaar: klaarblijkelijke bezwaren, tekortkomingen; 2. bw., ongetwijfeld, ontegenzeglijk: dat is klaarblijkelijk verkeerd.

bn. inz. bw. (duidelijk blijkende, glashelder, onwederlegbaar); klaarblijkelijk heeft hij de trein gemist.

(kla:r'blijkələk) bn. en bw. -er, -st) duidelijk, ontegenzeglijk : verkeerd.

bn. en bw. (-er, -st), 1. bn., duidelijk blijkend, onmiskenbaar: klaarblijkelijke bezwaren, tekortkomingen; 2. bw., ongetwijfeld, ontegenzeglijk: dat is — verkeerd.

KLAARBLIJKELIJK, bn. bw. (-er, -st), duidelijk, onwederlegbaar, ontegenzeglijk dat is klaarblijkelijk verkeerd. KLAARBLIJKELIJKHEID, v.