Kitteloorig
vroeger ook keteloorig. prikkelbaar, van kittelen, ketelen — prikkelen ; eigenlijk: wiens oor spoedig geprikkeld is, die niet veel kan verdragen, zonder boos te worden.
Wat is de betekenis van Kitteloorig?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Kitteloorig
KITTELOORIG, bn. (-er, -st), lichtgeraakt, oporuisend doe het maar voorzichtig aan, want hij is de laatste dagen erg kitteloorig. KITTELOORIGHEID, v. lichtgeraaktheid, opvliegendheid.
Gerelateerde zoekopdrachten
