kiezel
kiezel - Zelfstandignaamwoord 1. (m) kiezelsteen 2. (n) grind 3. (n) (scheikunde) silicium 4. (n) (scheikunde) siliciumdioxide (SiO2) Verwante begrippen keisteen, vuursteen, kwarts, kwartsiet, opaal, hoornsteen, basaniet
Wiktionary (2019)
kiezel - Zelfstandignaamwoord 1. (m) kiezelsteen 2. (n) grind 3. (n) (scheikunde) silicium 4. (n) (scheikunde) siliciumdioxide (SiO2) Verwante begrippen keisteen, vuursteen, kwarts, kwartsiet, opaal, hoornsteen, basaniet
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Een kiezel is een kleine, min of meer ronde harde steen, gevormd in het diluvium uit de brokstukken van gebergten, door gletsjers en rivieren meegevoerd; door het voortdurend rollen onstaat de ronde vorm (1); bestanddeel van beton.
Van Dale Uitgevers (1950)
o., 1. naam voor de kleine, rondachtige, harde stenen, die in het diluvium voorkomen en in hoofdzaak uit kiezelzuur bestaan; 2. grint; 3. (scheik.) silicium.
M. J. Koenen's (1937)
o. in bet. 2 -s (1 scheikundig element, een mctalloïde, silicium; 2 kleine rondachtige stenen, grind): 1. bij de proef werd de aanwezigheid van kiezel aangetoond; 2. als voorwerpsnaam: een kiezeltje in de schoen gekregen hebben; de beek, glijdend over kiezels of zand; als verzamelnaam: de weg met kiezel verharden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: