Wat is de betekenis van kieskeurig?

kieskeurig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet snel tevreden met een keuze ♢ Zij is de kieskeurigste eetster die ik ooit heb meegemaakt. Woordherkomst Samenstellende afleiding van kies (stam van het werkwoord kiezen) en keur met het achtervoegsel -ig

kieskeurig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: kies-keu-rig 1. niet gauw tevreden met de kwaliteit ♢ hij eet niet in dat restaurant, hij is nogal kieskeurig Bijvoeglijk naamwoord: kies-keu-rig ... is kieskeuriger dan...

zie kieskauwen

uitsoekerig.

adj., sinnich, fiis, keken; (wat eten betreft), tier; — zijn, pizelje, piiz(g)je; niet —, grúsaerdich.

...

bn. bw. (-er, -st), niet gauw tevreden met de kwaliteit van iets (dat men gebruiken of aanschaffen wil of beoordelen moet), veeleisend, met een moeilijk te bevredigen smaak : op het punt van vriendschappelijke omgang zijn de mannen minder kieskeurig dan de vrouwen.

bn., bw. (moeilijk te bevredigen wat de smaak betreft); hij is erg kieskeurig op zijn middagmaal.

(ki:s'keurəch) bn. en bw. (-er, -st) kwalijk te voldoen, moeilijk te bevredigen op het punt van smaak : op haar kost, haar eten ; de -e spelen; niet in de middelen, niet nauwnemend, lichtvaardig.