Wat is de betekenis van kieskauwen?

kieskauwen - Werkwoord Woordherkomst afgeleid van kies of van kieskeurig Synoniemen met lange tand|tanden eten Antoniemen smullen, schrokken Verwante begrippen kieskauwer

Het is verleidelijk het eerste deel van de samenstelling kieskauwen op te vatten als: bestanddeel van het gebit, kauwtand, maaltand. Daarvoor pleit ook het woord kauwtanden dat vroeger werd gebruikt in dezelfde betekenis waarin wij nu kieskauwen bezigen, namelijk: treuzelend en met een zekere tegenzin eten. Maar er is meer voor te zeggen het woord...

v., piuwe, mei lange tosken ite, priem(k)je.

(kieskauwde, heeft gekieskauwd), 1. langzaam, treuzelend en zonder graagte eten; 2. (fig.) wauwelen, leuteren, zeuren over een zelfde onderwerp.

kieskauwde, h. gekieskauwd (zonder graagte, treuzelig of met tegenzin eten; ook: zeuren, zaniken over een onderwerp).

(kieskauwde, heeft gekieskauwd) 1. langzaam met tegenzin eten : zij nam -d een stukje eend met sla. 2. voortdurend zeuren, zaniken over iets.

(kieskauwde, heeft gekieskauwd), 1. met tegenzin eten; 2. zeuren over een onderwerp.

...

KIESKAUWEN,(kieskauwde, heeft gekieskauwd), langzaam, zonder graagte eten; (fig.) een onderwerp voortdurend herkauwen, zeuren, altijd op hetzelfde onderwerp neerkomen.