Wat is de betekenis van kien?

1) (1963) (< Eng. keen) (inf.) scherpzinnig; uitgekookt; pienter. Zie ook nog: kien zijn. • ... de rechtsgeleerde marineman die het 'kiene' idee volgt van prof. Sir Cyril Burt... (Haagse Post, 26/10/1963) • kiene mensen nemen een markiezendoek dat ook 'swinters buiten kan blijven hangen" (advertentie in de Telegraaf 19/05/1970) &bul...

kien - Bijvoeglijk naamwoord 1. slim, pienter ♢ Hij is een kiene jongen die wel kan gaan studeren.

(valse) sleutel; loper In 1858 voor het eerst opgetekend, in het levensverhaal dat ‘een ontslagen gevangene’ vertelde aan mr. C.J.N. Nieuwenhuis. Het komt hierin voor in de zin: ‘Ik maakte de kien en Marie zijn kalle stond op smieris’ (‘ik maakte de sleutel en Marie’s “bijzit” stond op de uitkijk’). In 1906 geeft Köster Henke in De Boeventaal...

bn & few [v. Eng. keen = lett.: scherp] bijdehand, pienter, slim; ergens kien op zijn, er op gespitst zijn.

bijdehand

(Barg.) sleutel; lottospel

harsachtig hout, naaldhout.

hij drukt kien, hij zit vast, hij kan zich er niet meer uitredden.

1. bw., uitroep bij het kienspel; 2. bn.: kien zijn, gewonnen hebben, ontleend aan Kien! (Fr. quine, vijf nummers op een rij).