Wat is de betekenis van kermen?

kermen - Werkwoord 1. (inerg) van pijn en ellende kreunende geluid voortbrengen ♢ De gewonde man kermde zachtjes toen hij op de brancard gelegd werd.

kermen - regelmatig werkwoord uitspraak: ker-men 1. zachte, klagende geluiden maken van pijn of verdriet ♢ hij zag zijn kapotte knie en begon te kermen Regelmatig werkwoord: ker-men ik kerm ...

v., t(s)jirmje, kjirmje.

...

(kermde, heeft gekermd), 1. in steunende, klaaglijke, ongearticuleerde klanken uiting geven aan lichamelijk leed : kermen van pijn; 2. op weeklagende wijze uiting geven aan droefheid of ontsteldheid : hier helpt geen kermen en schreien, er moet gehandeld worden; over iets of iem. kermen ; 3. klaaglijk kreunend uitbreng...

kermde, h. gekermd (1 kreunend, steunend klagen, a) van lichamelijke pijn, angst enz., b) van droefheid, gebrek enz.; 2 kreunend, klagend laten horen, zeggen; 3 een klagelijk-kreunend geluid geven): 1. a) het kermen der gewonden van pijn, b) kermen onder nameloze smart; 2. gelukkig, kermde Eline; 3. de ijzeren bouten kermden jichtig.

('kermәn) (kermde, heeft gekermd) [msch. Gr. gèrus, stem] sterk weeklagen inz. ten gevolge van smart: van de pijn; over iemand, iets -; om iets Syn. →: grijnen.

(kermde, heeft gekermd), (onoverg.) 1. in steunende, klaaglijke, ongearticuleerde klanken uiting geven aan lichamelijk leed of droefheid: — van pijn; 2. klaaglijk kreunend uitbrengen, zeggen.

...