kerker
kerker - Zelfstandignaamwoord 1. een ondergrondse ruimte die bestemd is voor het opsluiten van gevangenen ♢ De dief werd in de kerker geworpen.
Nederlandstalige WikiWoordenboek
kerker - Zelfstandignaamwoord 1. een ondergrondse ruimte die bestemd is voor het opsluiten van gevangenen ♢ De dief werd in de kerker geworpen.
Nederlands woordenboek voor onderwijs
kerker - zelfstandig naamwoord uitspraak: ker-ker 1. kelder waar je mensen in opsluit ♢ vroeger werden gevangenen in een kerker opgesloten Zelfstandig naamwoord: ker-ker de kerker de ker...
Art & Architecture Thesaurus
kerker - Onderaardse ruimtes of constructies met cellen of andere kamers met zeer stevige muren waarin mensen kunnen worden opgesloten.
De Oosthoek is een Nederlandse encyclopedie die in verschillende uitvoeringen is verschenen
m. (-s), gevangenis, alleen in litt. taal en gedacht als een oord van lijden en verschrikking: een donkere —; ook oneig. en fig.
Nederlands woordenboek (7e druk)
m. (-s), gevangenis, alleen in deftige stijl en gedacht als een oord van lijden en verschrikking: een donkere kerker; in de kerker zuchten; iem. ten kerker doemen.
Geschreven onder redactie van theoloog F.W. Grosheide, 1925-1931
(van het Latijnsche carcer = gevangenis) Matth. 14 : 3, 10, Hand. 5 : 21,24, 16 : 24, 26, is in het Nieuwe Testament de overzetting van 2 Grieksche woorden, die ook vertaald worden door gevangenis, Matth. 11 : 2, 18 : 30, 25 : 36, e. e.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
KERKER, m. (-s), gevangenis, alleen in deftigen stijl: in den kerker zuchten; ten kerker doemen.
Gerelateerde zoekopdrachten