Wat is de betekenis van kerel?

(19e eeuw) (Vlaanderen, sch.) mannelijk geslachtsdeel. O.a. opgetekend door de dichter Gezelle. Volgens Amaat Joos (Waas Idioticon) wordt 'kerel' in Vlaanderen ook gebruikt voor iets groots in zijn soort: 'Die pronkappel is een kerel.' • (Hans Heestermans: Erotisch Woordenboek. 1980) • (Walter de Clerck: Nijhoffs Zuidnederlands Woordenbo...

kerel - Zelfstandignaamwoord 1. (verouderd) vrije man van lage geboorte 2. forse, stevige man (een echte vent) 3. (informeel) man, echtgenoot 4. (gewestelijk, informeel) manspersoon Woordherkomst Afkomstig van het Middelnederlandse kerel of kerle (vrij man van niet-ridderlijke stand, dorpeling), dat afstamt van het oerg...

kerel - zelfstandig naamwoord uitspraak: ke-rel 1. man of jongen ♢ dag kerel, hoe gaat het? Zelfstandig naamwoord: ke-rel de kerel de kerels het kereltje...

Piemel, penis.

kerel - penis (in VI. Belg.); (vgl. vent, 2°). He’ je van je leven mijne’ kerel ni gezien, Aant. GEZELLE [vóór 1890].

man of manspersoon; vryer; jong man, seun.

s., keardel; sterke —, hont, hûnt knevel; een slechte, brutale —, in minne, brutale(n) hont.

...

m. (-s), 1. manspersoon, met het begrip van forsheid en kracht: hij is een flinke kerel om te zien; een jonge kerel als jij moet niet leeglopen; — in sterker opvatting: man van stevige, forse lichaamsbouw: 't is een kerel hoor! een kerel van een vent; een kerel als een boom, zeer groot en sterk : evenzo : een kerel als K...