kentering - Zelfstandignaamwoord 1. (scheepvaart) het omslaan van een schip ♢ Door het verschuiven van de lading werd de bemanning verrast door een plotselinge kentering. 2. het plotseling geheel van richting veranderen ♢ Ze wachtten op de kentering van het tij. 3. overdrachtelijk een fundamentele en diepgaande verandering van de wat normaal beschouwd werd ♢...

kentering - zelfstandig naamwoord uitspraak: ken-te-ring 1. het anders maken of worden ♢ na jaren van vrede kwam er een kentering en werd het oorlog Zelfstandig naamwoord: ken-te-ring de kentering de kenteringen Synoniemen mutatie, omslag, verandering, wending, wijziging, wissel

Kentering, - de tijd van overgang tusschen ebbe en vloed, of omgekeerd. Op sommige plaatsen duurt ze een enkel oogenblik, op onze wadden ten N. van Groningen en Friesland wel volle twee uren,