Wat is de betekenis van Keltische talen?

Keltische talen - Eigennaam 1. (taalkunde) taalfamilie van een tiental talen die in West-Europa worden gesproken Woordherkomst vaste verbinding van Keltisch (bijvoeglijk naamwoord) en talen (zelfstandig naamwoord)

Onder deze naam verstaat men een aantal deels uitgestorven, deels nog levende talen, die samen de westelijkste taalgroep van de Indogermaanse taalstam vormen. De voornaamste karakteristieken van de hypothetische grondtaal, die men door vergelijking reconstrueren kan, zijn 1. het wegvallen van de Indogermaanse stemloze labiaal (p), zonder spo...

talen v. Indo-Germ. stam. afkomstig v/d → Kelten, thans nog in enkele streken v. W.-Europa gesproken, b.v. Goelisch in Ierland, Schotland en o/ii eil. Man; Britsch (Kymrisch) m Wales, Bretonsch in Bretagne.

Keltische talen, - de Westelijkste tak van den Indogermaanschen taalstam (zie INDOGERMANEN), waarvoor dan ook „Indokeltisch” een juistere naam zou zijn. In de Oudheid strekten de Kelt. talen zich over een zeer groot gebied uit (zie KELTEN, GALLIË, ENGELAND), thans zijn zij tot enkele Westelijke kustgebieden van Europa beperkt. Van de uitgestorven K...

meest westelijke tak van de Indoeuropese taalstamfamilie. In de oudheid strekten de Keltische talen zich over een zeer groot gebied uit (→Kelten); thans zijn zij tot enkele westelijke kustgebieden van Europa beperkt. Van de uitgestorven Keltische tongvallen van het vasteland is slechts het Gallisch nader bekend. De in Neder-Bretagne gesproken...

een familie van den indogermaanschen taalstam (zie Indogermanen), die in de oudheid zich over een groot gebied uitstrekten (zie Kelten; Gallië; Groot-Brittannië en Ierland, taal). De oud-gallische tak der Kelten is uitgestorven; bewaard gebleven zijn bij de latijnsche schrijvers en op latijnsche inscripties vele eigennamen, bovendien enke...