kavel
kavel - Zelfstandignaamwoord 1. stuk grond dat als één geheel in kadaster wordt beschreven ♢ Zij hadden een mooie kavel gekocht waarop ze hun huis konden bouwen. 2. één of meer voorwerpen die als één geheel worden geveild
Wiktionary (2019)
kavel - Zelfstandignaamwoord 1. stuk grond dat als één geheel in kadaster wordt beschreven ♢ Zij hadden een mooie kavel gekocht waarop ze hun huis konden bouwen. 2. één of meer voorwerpen die als één geheel worden geveild
Kadaster (2017)
Een kavel is de aanduiding voor een relatief klein, samenhangend stuk grond dat één bepaalde vorm van gebruik heeft en dat meestal is omgeven door een duidelijk herkenbare grens, in de vorm van heggen, afrasteringen of sloten.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[v. MNed. cavel of cavele = lot; ook: door lot toegekend aandeel, van MNDu. kavele = stokje om te loten (reeds vroeg diende een met runen besneden stokje om het lot te werpen, ook bij het toewijzen van stukken land)] 1 stuk land, perceel waarin nieuw drooggelegd land wordt verdeeld voor de verkoop;...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: