Wat is de betekenis van kastelein?

Het begrip kastelein heeft 2 verschillende betekenissen: 1) caféhouder. iemand die voor zijn beroep een café of (vooral vroeger) een herberg uitbaat; caféhouder; kroegbaas; herbergier. Is verouderend in gebruik. 2) slotvoogd. iemand die vroeger namens een ander op een slot het bewind voerde; slotvoogd.

kastelein - Zelfstandignaamwoord 1. (geschiedenis) de plaatsvervanger van de kasteelheer in het beheer van het kasteel ♢ Coenraad Cuser, in 1400 kastelein van Teylingen en raad van hertog Albrecht, wordt nog voor het laatst vermeld in 1405. 2. (geschiedenis) een belangrijke ambtenaar die in...

kastelein - zelfstandig naamwoord uitspraak: kas-te-lein 1. baas van een café ♢ de kastelein tapte een biertje voor me Zelfstandig naamwoord: kas-te-lein de kastelein de kasteleins...

In de Middeleeuwen vertegenwoordiger van de stad in de ‘buitengewesten’, belast met verdediging, rechtspraak en het toezicht op de dijken: 1. In Termunten (1440)/Oterdum/Winschoten en was verbonden aan de Pekelborg; kan beschouwd worden als voorloper van het drostambt van de Oldambten. 2. In Westerlauwers Friesland tijdens de Groninger...

kastelein - Historische naam voor rentmeesters van (Britse) landgoederen die onder meer verantwoordelijkheid dragen voor het dagelijks toezicht op de pachters, de administratie van huur-, pacht- en andere overeenkomsten, en het onderhoud van de gebouwen.

is iemand, die het landbouwbedrijf van een ander leidt en de dagelijkse zaken m.o.m. zelfstandig regelt (z. Bedrijfsleider, Opzichter, zetboer).

s., kastlein, hospes, weard.

m. (-s), 1. (oudt.) slotvoogd: de kastelein van Montfoort; kastelein van Muiden, titel van de op het Muiderslot zetelende drost; 2. (eert.) pachter van een stadslogement, (thans) herbergier, waard in ’t alg.; 3. (Zuidn.) iem. die voor de eigenaar van een hofstede deze beboert, pachter.

m. kasteleins (Fr. castelain [Lat. castellanus]: oudt. slotvoogd; gevangenbewaarder; nu: herbergier); kasteleines, v. kasteleinessen; kasteleinse, v. kasteleinsen.

oorspr. slotvoogd; thans houder v/e café of herberg.

m. (-s) 1. Eert. slotvoogd met de bewaring van een kasteel belast. 2. Uitbr. a. Eert. goeverneur van een gevangenis, b. a. Eert. waard van een stadslogement, b. Algm. waard, kroeghouder. Syn.. ➝ herbergier.

m. (-s), 1. (vroeger) slotvoogd: de van Montfoort; — van Muiden, titel van de op het Muiderslot zetelende drost; 2. (vroeger) pachter van een stadslogement, caféhouder, waard.

vroeger bevelhebber van een kasteel (castellum); in Vlaanderen en Frankrijk bestonden ook graafschappen enz., wier bezit recht gaf op den titel van K. (Châtelain); in Duitschland beteekende de titel zooveel als burggraaf. Later had het woord in sommige streken ook de beteekenis van zetboer (iemand die voor rekening van den eigenaar een boerde...

m. (-s), (oudt.) slotvoogd; de kastelein van Montfoort; (ook) gevangenbewaarder; — (thans) herbergier; (ook) iem. die voor den eigenaar eener hofstede deze beboert.

Kastelein (Castellanus) noemde men in de middeneeuwen dengene, aan wien de bewaking en verdediging van een kasteel (castellum) was toevertrouwd. Hij was als zoodanig ondergeschikt aan den vorstelijken eigenaar. Later werd deze titel door dien van burggraaf vervangen. Ook in Polen hadden de kasteleins aanvankelijk het opzigt op de kasteelen (grody),...

Kastelein, m. (-s, -en), (oudt.) slotvoogd; (ook) gevangenbewaarder; (thans) herbergier. *-ES, v. (-sen), herbergierster. *-SCHAP, o. gmv. waardigheid van slotvoogd. ↑ *...LENIJ, v. (-en), woning -, ambt van eenen slotvoogd; cipierswoning.

KASTELEIN. Dus noemt men dengene, bij wien de Loge gehouden wordt, indien de Broederschap, of liever eene Loge geen eigen gebouw heeft; en aan wiens zorg de bewaking van het gebouw met al zijne meubelen is toevertrouwd, wanneer eene Loge een eigen huis heeft.