Wat is de betekenis van Kapotmaken?

kapotmaken - Werkwoord 1. zorgen dat iets beschadigd raakt waardoor iets niet meer functioneert (met opzet) ♢ Hij maakte het boek van zijn zusje kapot. Woordherkomst samenstelling van kapot en maken

platte uitdr. voor ‘doden, ombrengen’. In de vroege 17de eeuw, ten tijde van de Dertigjarige Oorlog, werd deze zegswijze door soldaten ontleend aan het Franse (faire) capot,een term die gebruikt werd in het kaartspel (piket). Être capotbet. ‘geen enkele slag halen’.

...

(maakte kapot, heeft kapotgemaakt), 1.stukmaken, maken dat iets breekt: die jongen maakt al zijn speelgoed dadelijk kapot; — die zenuwen maken menig mens kapot; verdriet maakt iem. kapot, knakt zijn gezondheid, brengt hem in het graf; 2. iem. kapotmaken, doodmaken, ombrengen.

maakte kapot, h. kapotgemaakt (1 stukmaken of -breken; 2 van dieren of plat: doden): 1 het speelgoed kapotmaken; 2 een varken kapotmaken; evenzo: kapotslaan, kapottrekken, kapotvallen enz.

(maakte kapot, heeft kapotgemaakt) 1. afmaken, doden: dieren en mensen -; zich voor zijn overtuiging laten -. 2. breken, stukmaken: die jongen maakt al zijn speelgoed kapot.

(maakte kapot, heeft kapotgemaakt), (overg.) 1. stukmaken, maken dat iets breekt: die jongen maakt al zijn speelgoed dadelijk kapot; die zenuwen maken menig mens kapot; verdriet maakt iemand kapot, knakt zijn gezondheid, brengt hem in het graf; 2. iemand doodmaken, ombrengen.

...

(maakte kapot, heeft kapotgemaakt), stukmaken, maken dat iets breekt: die jongen maakt al zijn speelgoed dadelijk kapot; die zenuwen maken menig mensch kapot; verdriet maakt iem. kapot, knakt zijne gezondheid, brengt hem in het graf; — iem. kapotmaken, doodmaken, ombrengen.