Wat is de betekenis van kapen?

2024-04-20
Woordenboek van Populair Taalgebruik

Marc De Coster (2020-2024)

kapen

1) (2002) (internet) illegaal downloaden. • Piraat blijft muziek van web kapen. (Provinciale Zeeuwse Courant, 14/02/2002) • Illegaal downloaden wordt sindsdien in Frankrijk bestraft. De eerste waarschuwing bestaat uit een ... van minister Montebourg, een stokje voor. 'We laten de Franse digitale kroonjuwelen niet kapen door de Amerikane...

2024-04-20
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

kapen

kapen - Werkwoord 1. (ov) het stelen van een voertuig (vrnl. schepen en vliegtuigen) Er worden bij Somalië soms schepen gekaapt. 2. (ov) het overvallen van een voertuig onderweg en het overnemen van dat voertuig, al dan niet gepaard met het gijzelen van inzittenden kapen - Zelfs...

2024-04-20
Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

Kapen

het vaak met geweld in beslag nemen van een schip of vliegtuig om dit onschadelijk te maken, voor eigen gebruik aan te wenden of om daarmee bepaalde eisen af te dwingen. B.v. de treinkaping bij Wijster in december 1975, toen Zuidmolukse jongeren een trein kaapten en de passagiers gijzelden. Zij wilden daarmee bereiken dat hun politieke idealen door...

2024-04-20
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Kapen

v., kape, take, gripe, grappe, snaeije, kaperje.

2024-04-20
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2024-04-20
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Kapen

(kaapte, heeft gekaapt), 1. in oorlogstijd, met machtiging van de hoge overheid, met een eigen vaartuig de vijand op zee afbreuk doen door zijn koopvaardijschepen aan te vallen en voor prijs te verklaren, de kaapvaart uitoefenen; 2. (gemeenz.) behendig wegnemen, hetzij als dieverij of uit speelsheid.

2024-04-20
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

kapen

kaapte, h. gekaapt (geschied. in oorlogstijd op naam en gezag van den vorst of de landsregering met eigen vaartuig jacht maken op ’s vijands schepen; in ’t alg. vrijbuiten, zeeroof plegen; [behendig] wegnemen).

2024-04-20
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

kapen

(kaapte,heeft gekaapt) 1. in oorlogstijd, op gezag van een regering, de vijand des lands achtervolgen op zee: op de wand. 2. door zeeroverij bemachtigen. 3. heimelijk, listig wegnemen: kinderen -.

Wil je toegang tot alle 15 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-20
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

kapen

(kaapte, heeft gekaapt), (onoverg.) (geschiedenis) in oorlogstijd op naam en gezag van de vorst of de landsregering met eigen schip jacht maken op handelsschepen van de vijand: →kaapvaart; (overg.) zich (met geweld) meester maken van trein, autobus, vliegtuig, schip: →kaping;(overg.) (gemeenz.) behendig wegnemen, uit dieverij of speelshe...