Wat is de betekenis van kaolien?

2023-06-10
Woordenboek van eigentijds Nederlands

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

kaolien

witte weke klei. witte, weke, klei die bijvoorbeeld gebruikt wordt in de papierproductie, om er porselein van te maken of als vulmiddel en in sommige voedingsmiddelen of -supplementen. Voorbeelden: Kleihoudende grond in poedervorm (bentoniet, kaolien). Klei heeft over het algemeen een groot watervasthoudend vermogen en het is een goe...

Lees verder

Direct toegang tot alle 18 resultaten over kaolien?

Word nu vriend van Ensie
2023-06-10
ABC van de kunst

Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)

Kaolien

Porseleinaarde.

2023-06-10
Lexicon voor de kunstvakken

Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)

kaolien

Kaolien (ook porseleinaarde of pijpaarde) is zuivere witte klei o.a. uit China die gebruikt wordt voor de bereiding van porselein.

2023-06-10
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Kaolien

[Chinees kao-ling = hoge heuvel, van kao = hoog, en ling = heuvel, naam van een heuvel bij Jauchau Foe, een vindplaats] Chinese klei of porseleinaarde, een verweringsprodukt van aluminiumsilicaten.

2023-06-10
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Kaolien

porseleinaarde

2023-06-10
Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

Kaolien

het aluminiumzout van de kiezelzuren, dat tot porselein „gebrand” wordt. Het ontstaat door verwering van veldspaat en wordt ook porseleinaarde genoemd.

2023-06-10
De grote encyclopedie van het antiek

Jan Durdik en anderen (1970)

Kaolien

porseleinaarde. De naam kaolien is afgeleid van Kao-ling, het heuvelgebied waar deze aardsoort voor het eerst werd aangetroffen en vanaf de 9de eeuw in China gebruikt. Kaolien is een verweringsprodukt van veldspaathoudende rots, bestaande uit 30 procent kiezelaarde, 30 procent aluminium, 2.5 procent kalium en verder ijzer en mangaan, dat zeer hoge...

Lees verder
2023-06-10
Kunstgeschiedenis

Amsterdam Boek (1959)

Kaolien

Landstreek in China, vindplaats van een soort klei. Deze grondstof is een essentiële component voor het maken van porselein.

2023-06-10
Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Kaolien

(kaoline), (Kao lin (Chin.) = witte aarde is in onze taal porseleinaarde. Gekristalliseerd in microscopische, zeshoekige plaatjes heet dit mineraal kaoliniet. Bij de verwering van verschillende silicaten, vooral veldspaten, in een zuur milieu (pH 4,5 6,5), ontslaat k., dat onoplosbaar achterblijft in de residuaire grond, terwijl andere bestanddelen...

Lees verder
2023-06-10
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Kaolien

(<Chin.), o., porseleinaarde.

2023-06-10
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Kaolien

porseleinaarde, verbinding die wat chemische samenstelling betreft met klei kan overeenkomen, echter veel minder kneedbaar is. Hoofdbestanddeel kaoliniet. Vermengd met veldspaat en kwarts levert het de grondstof voor porselein. Vindplaatsen o.a. Saksen, Bohemen, Cornwall.

Lees verder
2023-06-10
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Kaolien

is de naam van een monomineraal gesteente, dat uitsluitend uit individuen van het monokliene mineraal Kaoliniet, Si4O10(OH)2 Al4(OH), is opgebouwd. In zuivere toestand is de kleur spierwit en dan is het bruikbaar als porseleinaarde en voor de fabricage van Goudse pijpen. Het is een der hoofdbestanddelen van klei en ontstaat uit veldspaten en uit le...

Lees verder
2023-06-10
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Kaolien

of porceleinaarde (mineral.), mineraal, in zuiveren toestand wit, aardachtig en los, in vochtigen toestand meestal plastisch. Chemisch is k. een waterhoudend aluminiumsilicaat. → Kaoliniet. K. wordt gevormd bij de verweering van gesteenten, die veldspaten of zgn. veldspaatvervangers als nephelien en leuciet bevatten. De voornaamste hiervoor in...

Lees verder
2023-06-10
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

kaolien

o. [Chin. hoge heuvel, waaruit men het haalt] porseleinaarde.

2023-06-10
Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Kaolien

Kaolien, - porseleinaarde, sneeuwwit gesteente, door het kaolieniseeringsproces, al of niet gevolgd door verplaatsing door stroomend water, uit veldspaatrijke gesteenten ontstaan. Het bestaat grootendeels uit het mineraal kaoliniet, althans uit een verweeringssilikaat dat daarmee in samenstelling overeenkomt. Het verdraagt een hooge temperatuur zon...

Lees verder
2023-06-10
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

kaolien

(Eng. chinaclay), o., porseleinaarde. (e) Kaolien is een zacht, korrelig en wit gesteente, door het kaoliniseringsproces, al of niet gevolgd door verplaatsing door stromend water, uit veldspaat ontstaan. Het verdraagt een hoge temperatuur zonder te smelten en wordt daarbij hard en enigszins doorschijnend. Osmosekaolien is door middel van elektro-...

Lees verder
2023-06-10
Vivat's Geïllustreerde Encyclopedie

J. Kramer (1908)

Kaolien

porceleinaarde, een vette kleiaarde, wit of eenigszins gekleurd, bestaat uit kiezelaarde, klei en water met een weinig kalk, magnesia en potasch, is onsmeltbaar, vormt met water een plastische massa, en is de grondstof van het porcelein. Wordt gevonden in Duitschland, Frankrijk, Engeland en China.

2023-06-10
Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Kaolien

Kaolien is de naam eener delfstof, welke tot de uitgebreide familie der aluin-aarden behoort. Het kaolien kan men fijn wrijven; het is wit of nagenoeg wit van kleur, onsmeltbaar en vormt met water een kneedbaar deeg. Het is een voortbrengsel der verwering van veldspaat en bestaat uit 40—50% kiezelaarde, 26—45% aluinaarde en 8—18% water, alsmede uit...

Lees verder