Wat is de betekenis van Kanteel?

deel van een borstwering. onderdeel van de borstwering van vestingen sinds de oudheid, dat bestaat uit een rechtopstaand vierkant of rechthoekig stuk muur dat in rijen van gelijkaardige constructies stond opgesteld over de hele lengte boven op de wallen of de torens, en dat diende om de verdedigers beschutting te bieden tegen aanvallen. I...

kanteel - Zelfstandignaamwoord 1. elk van de opstaande delen van de getande bovenkant van (oude) verdedigingsmuren ♢ Men kon zich achter de kantelen beschermen tegen vijandelijk geschut. Synoniemen tinne

Een kanteel is een stuk muur op de borstwering van middeleeuwse versterkingen dat de verdedigers bescherming biedt tegen schoten van buitenaf. Soms waren kantelen voorzien van smalle schietspleten.

[oorspr.: karteel; vgl. Ned. kartelen] metselwerk met tandingen (als schietgaten) op muur, door zulk een muur omgeven omgang van kasteeltoren.

kanteel - Versterkte parapetten met afwisselend massieve delen en openingen.

uitgetande rand van messelwerk op (ou) gebou, gekanteel, uittand, uitkeep.

Muurtand.

bovenrand van een muur.

m. (...telen), 1. ieder der opstaande delen van de getande bovenzijde van oude stads- en burchtmuren, tussen welker openingen door men op de vijand schoot ; meest in het mv. om de gehele muurbekroning met de tussenruimten aan te duiden : een toren met ..kantelen ; 2. trans, omgang boven op een gebouw, op een toren.