Wat is de betekenis van kanis?

(1906) (Barg.) dronken. • Seikerst.... zei ongebluft de dronken goeierd,.... ikke hep.... hep.... plentie pàan in..... me.... sèk.... meister!.... enne hèlf kànes!.... (Israël Querido: De Jordaan: Amsterdamsch epos. 1912) • Half-kanes: dronken. (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937)

hoofd. Voorbeelden: Vera trok helemaal bleek weg en het zweet gutste, als kwam het uit duizend poriën tegelijk, van haar kanis. Herman Brusselmans, De droogte, 2003 'We hebben er al ene met een kogel in z'n kanis in het ziekenhuis liggen,' zei 't Jodinneke. A.F.Th. van der Heijden, De tandeloze tijd...

kanis - Zelfstandignaamwoord 1. (f) korf|viskorf met deksel 2. (f) marskramersmand 3. (f) mandje om vers plukken|geplukte kersen, appels of peer|peren in te verzenden 4. (m) (anatomie) platte uitdrukking voor: 1. hoofd (lichaamsdeel) 2. mond ...

hoofd, kop In 1906 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, De Boeventaal van Köster Henke. Köster Henke geeft als voorbeeldzin: ‘Een laat er zich kajemen en de rus doet een tuimel over hem heen, dat zijn heele kanes uit elkaar ligt’ (‘een laat zich vallen en de rechercheur valt zo over hem heen dat zijn hele hoofd uit elkaar...

Deze naam wordt beschouwd als een Latijnse vertaling (...

(< kanis, vismand), 1. hoofd: ‘Hongerlijers ... kom op met je stokken!’ riep uitdagend een weldoorvoede kale met blozenden kanes, LEONHARD 7; 2. mond: Ik ... besloot toch om mijn kanis dicht te houden, BOTING1 12.

[uiteindelijk van Lat. cannicius= van riet gemaakt, van canna = riet] 1 vismand, met deksel gesloten en op de rug gedragen; 2 (volkst.; ook kanes) kop, hoofd; lijf; achterste; hou je kanis, hou je kop, zwijg; op zijn kanes krijgen, op zijn ziel krijgen.

vissersmandje

Plukkorf met hengsel voor appels en peren, middelmatig groot en vrij diep.

vissersmand met deksel, riem en één platte zijde, ingericht om over de schouder gedragen te worden.

I. v. kanissen (viskorf met deksel van verschillende vorm, inz. ronde vissersmand met één platte zijde en met een deksel gesloten en aan een riem over de schouder gedragen). II. m. kanissen (Barg. hoofd, kop): hou je kanis, zwijg; plat. III. m. kanissen (lichaam): iem. op zijn kanis geven; plat. Etym. misschien = kanis I.

Kriel, vischkorf. De kanis is een korf met deksel en met een platte kant, visschersmandje der hengelaars. De kriel is een open mand, die op den rug gedragen wordt.

I. v. (-sen) [msch. Lat. canistrum d. i.] mand nl. 1. over de schouder gedragen vissersmand inz. met een platte zijde en met een deksel: zij ging met gevulde naar de markt. 2. a. mand met houten deksel die het middageten bevat. b. Uitbr. blikken eetketeltje. II. m. (-sen) Barg. hoofd, kop; zij sloegen op malkanders -sen; hou je -, zwijg.

rond mandje, met deksel, door visschers gebruikt; waarschijnlijk van een verbasterden vorm van het lat. canistrum, rieten korf, grie. kanastron van kanè = riet. Dikwijls fig. voor hoofd om den ronden vorm. Brusse. Boefje 23: „Omdat zoo’n kale kanes lekker frisch is”; Querido, Jordaan 161: „Stijn krabde zich op zijn ka...

KANIS, v. (-sen), visschersmandje, ronde mand of korf met ééne rechte zijde, waarin visch wordt bewaard en die met een houten deksel wordt gesloten; — (gew.) mandje met houten deksel waarin het middageten der olieslagers gebracht worde; — (gew.) blikken eetketeltje voor werkvolk; — (plat) lichaam : hij stopt maar a...