kalle
1) (1844) (< Hebr. kalla, bruid) (joodse kringen) bruid; meisje; (Barg.) publieke vrouw; bijzit. • Wij woonden afzonderlijk en ik leefde met een jonge kalle (meisje) die met het minje (geld) wist rond te springen. (Conrad Jacobus Nicolaüs Nieuwenhuis: Mijn verblijf in de gemeenschappelijke en afgezonderde gevangenis. 1858) • Kal...