Wat is de betekenis van kaars?

1) (17e eeuw) (sch.) mannelijk geslachtsdeel. O.a. in het werk van S. Van Rusting. • neemt d'ondervinding' eens van sỷn kwaed-aerdigheid als gỷ de keirse, met uw gruis-bus aen zult randen zỷn regenboôg coleur, sỷn sulpheragtig branden zal u doen spiegelen wat voor gevaerlỷkheid in het besluiten van zoo grooten vỷand leid. (Pierre Jac...

Het begrip kaars heeft 2 verschillende betekenissen: 1) wasstaaf met pit. staaf van bijenwas, paraffine of stearine met een kern die bestaat uit een draad van katoen (de zogeheten pit) en dient als verlichting of louter als decoratie. Ook vaak in de verkleinvorm kaarsje, vooral met betrekking tot de kaarsjes op een verjaardagstaart....

kaars - Zelfstandignaamwoord 1. een staaf of klomp van brandbaar materiaal met een lont ♢ Vroeger had men 's nachts slechts kaarsen als verlichting. 2. (natuurkunde), (eenheid), (verouderd) oude eenheid van lichtsterkte (de zg. normaalkaars, thans candela) ♢ De wink...

kaars - zelfstandig naamwoord 1. ronde staaf van was, met pit van katoen ♢ als het donker is gaan de kaarsen aan 1. zo recht als een kaars [heel recht] 2. zo iemand moet je met...

(de; -en) GY - statische houding waarbij achterhoofd, nek en schouders op de grond rusten en de benen recht (als een kaars) in de lucht omhoog steken, met als steun de bovenarmen op de grond en de handen in de heupen of beide armen en handen gestrekt op de grond, syn. nekstand. • Met de onderpartner in kaarshouding kan hij een acrogym-oefening de b...

De naam kaars is afkomstig van het Latijnse woord 'charta', waarmee een in olie ofwas gedrenkte papyrusstengel werd aangeduid. Men neemt aan dat de Romeinen de kunst van het kaarsenmaken hebben geleerd van de Etrusken. Gezien de functie die de kaars innam bij de verering van de Romeinse keizers, was de christelijke kerk een tegenstander van het geb...

Als iemand met zijn gedrag gevoelens van ergernis, woede, haat of andere frustraties opgewekt heeft, kent men in Vlaanderen volgens Mullebrouck (1984) de verwensing steek een kaars in uw gat, dan hebt ge geen kandelaar nodig! Je wilt dat betrokkene naar elders vertrekt en zich daar met nutteloos werk ledig houdt. De betekenis kan weergegeven...

kaars - mann. lid (vgl. o.a. paal, pen, potlood). So niet ik sweer by al de Wormen, Daer sich mijn kaers in gaet Hervormen, s. VAN RUSTING. Werken 1,173 [2e h. 17e e.].Hierbij: kaarsesnuiter, gebezigd voor iem. die masturbeert (Aant. GEZELLE).

een der oudste lichtbronnen, is al spoedig in de christelijke liturgie opgenomen, om practische en om symbolische redenen. Het eerste bericht omtrent kaarsengebruik is uit de 4de eeuw: Hiëronymus vermeldt het bij de dodenliturgie en bij het zingen van het Evangelie. Op het altaar werden pas sedert de 12de eeuw kaarsen gebruikt. Daarna nam het...

de eenheid van lichtsterkte; deze bedraagt inderdaad ongeveer de helderheid van één brandende waskaars, maar is nauwkeuriger bepaald op: de straling van 1 cm* oppervlak van een zwart voorwerp bij het smeltpunt van platina voor een loodrecht er opkijkende waarnemer. Hiervan zijn andere eenheden (zoals lumen en lux) afgeleid.

s., kêrs, kers, kears, kjers.

v. (-en), 1. middel tot verlichting bestaande in een staaf van vet (thans stearine) of was, met een pit van katoendraad of vlas in het midden om te branden: getrokken, gegoten kaarsen; een eindje kaars; kaarsen van zes in het pond; een pak kaarsen; de kaars aansteken, uitblazen ; bij de kaars werken, bij het licht er van; de kaars snuiten; iem....

verlichtingsmiddel, meestal bestaande uit een cylindervormige staaf van brandbare stoffen, gegoten om een katoenen pit. De vroegere goedkopere en gemakkelijk smeltbare talk- en vetkaarsen werden vervangen door de uit vetten afgescheiden en van vloeibare bestanddelen bevrijde vetzure stearine. De K.en welke gebruikt worden in de R.K. liturgie dienen...

v. -en (1 ronde staaf van was, talk, stearine enz. met een lemmet of pit v. vlas of katoen; 2 eenheid voor het meten van de lichtsterkte; 3 heelk. dunne staafjes tot heelk. doeleinden; 4 bij verg. namen van planten of delen er van): 1 een waskaars, een stearinekaars; zegsw. zo recht als een kaars, zeer recht; in de kaars vliegen, a) slachtoffer wor...

1) met was, stearine, paraffine of vet omgeven pit v. katoen v. verlichtingsdoeleinden, reeds i/d Oudheid in gebruik (was of vet); 2) eenheid v. lichtsterkte, → normaalkaars.

(➝ Lat. cereus = waskaars) 1° Verlichtingsmiddel, vroeger vnl. uit ➝ bijenwas, tegenwoordig uit stearine en/of paraffine bestaand. Stearine is een mengsel van wisselende samenstelling van vaste ➝ vetzuren, in hoofdzaak stearine- en palmitinezuur. Men verkrijgt het door koude persing van vnl. talken palmolievetzuren. Smeltpunt ca. 50° C. Dit...

(ka:rs) v. (-en; -je) [Mned. kaardebol kerse < Lat. cera] I. Eig. ronde staaf van was enz. om een pit, en bestemd om te branden: een van roet, smeer, stearine, talk, vet, was; getrokken, gegoten -en; een eindje -; een bos(je), een pak(je) -en ; -en van vier, zes in een pak, in een pond; het lemmet, de pit of de wiek is het bovenuiteinde van de...

Kaarsen, zooals wij ze bezitten, hetzij was- of vetkaarsen kenden de Israëlieten niet. Die zijn van lateren oorsprong. De kaars was onder Israël een lamp van aardewerk, in den vorm van een kleine sauskom, die van boven half gesloten was en waarin olie werd verbrand,terwijl de pit door een tuit naar buiten stak. Zij werd op een voetstuk, e...

Kaars - (Chamberland-), Chamberlandfilter; zie STERILISEEREN,

van ’t Lat. carta = papierplant, daar het merg hiervan evenals van biezen tot pit diende.