kaapvaart
Tot de Vrede van Münster (1648) had de WIC ook de taak Spaanse schepen te overvallen en te plunderen.
Cees van der Kooij & Marjan de Groot-Reuvekamp (2009)
Tot de Vrede van Münster (1648) had de WIC ook de taak Spaanse schepen te overvallen en te plunderen.
Liek Mulder (1994)
Kaapvaart, door de overheid geoorloofde roof van zeeschepen in oorlogstijd, typerend voor het vroeg-kapitalisme. Het uitrusten van particuliere kapers was een winstgevend bedrijf; kooplieden uit de Noordnederlandse Republiek rustten zelfs wel Engelse en Franse kapers uit die jacht maakten op schepen uit de Republiek. Men sprak wel van de `vrije ner...
Eindredactie Jan Pieter Woudt & Klaas Woudt (1991)
Aanduiding van een merkwaardige. gelegaliseerde vorm van zeeroverij in het kader van de handelsoorlogen. In verschillende landen ook in de Republiek der Verenigde Nederlanden kregen particuliere schippers van de staat een kaperbrief (ook wel ‘commissie’ genoemd). Kapers onderscheidden zich hierdoor van de zelfstandig opererende zeerover...
Kon. Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen (1982)
Vorm van vrijbuiterij ter zee die, wat de Nederlanden betreft, vooral in Zeeland veel aanhangers heeft gevonden. Niet te verwarren met zeeroof. De kaapvaart was een soort handelsoorlog, waarvan de wetmatigheid voortvloeide uit de oude, alom aanvaarde gewoonte een burger, koopman, schipper enz. die door een vreemde schade had geleden, het recht te g...
drs. L.A. Beeloo (1981)
een door gebruik gewettigd oorlogsmiddel om het potentieel (hulpbronnen) van de vijand te verzwakken. Hierbij opereert een oorlogsbodem zelfstandig tegen transportschepen van de vijand. De Watergeuzen traden op als kapers in de Tachtigjarige Oorlog, voorzien van kaperbrieven van de Prins van Oranje om hun optreden te wettigen. Het bedrijf va...
H.W.J. Volmuller (1981)
door de overheid geoorloofde roof van zeeschepen in tijd van oorlog, typisch voor het vroeg-kapitalisme. Het uitrusten van particuliere kapers was een winstgevend bedrijf: Ned. kooplieden rustten Engelse en Franse kapers tegen Ned. schepen uit. Men sprak van de ‘vrije nering' ( → Westindische Compagnie). De vijf admiraliteitscollege...
Winkler Prins (1949)
het jacht maken op vijandelijke of neutrale schepen die contrabande vervoeren, door niet-oorlogsschepen van particuliere reders, die daartoe machtiging (kaperbrief) van een oorlogvoerende mogendheid hadden ontvangen. Bij Declaratie van Parijs (1856) is K. verboden. Volgens Ned. Sw. 388, 389 is K. strafbaar, tenzij met vergunning der Ned. regering.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
ook vrijbuiterij of commissievaart genoemd, was oorspronkelijk een onderdeel van het gewone scheepvaartbedrijf. In haar eenvoudigste vorm bestond zij daaruit dat aan een koopman, schipper of reder, die door een onrechtmatige daad van een vreemde schipper, buitenlandse stad of kwaadwillige potentaat schade had geleden, door of namens d...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: