Wat is de betekenis van jakken?

(1964) (inf.) copuleren, neuken. • We draaiden en vrijden, alle twee waren we ’n beetje onder de invloed en opeens zat ik in haar rok en zij in mijn broek en lieten we ons op de koude granieten vloer vallen maar dat voelden we niet eens, nadat ik haar geprobeerd had te jakken tegen de muur, wat niet lukte want we waren even gro...

jakken - Werkwoord 1. snel rijden of lopen, jakkeren 2. ravotten jakken - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord jak Woordherkomst intensief van jagen Verwante begrippen jaks

Bovenlijf voor dames, open middenvoor, met driekwarts of lange mouwen, om bij een rok te dragen. Oorsprong in de 18e-eeuwse mode en streekdracht.

jakken - Nauwsluitende korte jasjes met korte panden, flappen of slippen.

(jakte, heeft gejakt), (gew.) hard lopen of rijden: wat jakken die jongens toch!; jakken en jagen, jakkeren.

jakte, h., i. gejakt (hard lopen, rijden).

Jakken - hard loopen of rijden; „jakkeren”: onafgebroken voortjagen.

JAKKEN, (jakte, heeft gejakt), (gew.) hard loopen of rijden : wat jakken die jongens toch jakken en jagen, gestadig rijden.