Wat is de betekenis van instantie?

(<Lat.),v. (-s, ...tiën), 1. dringend verzoek: 2. (recht.) behandeling van een rechtszaak voor een der opvolgende gerechten: ter eerste instantie, in eerste aanleg; in hogere instantie, bij een hoger gerecht, in hoger beroep; een proces door alle instantiën winnen, verliezen; (bij uitbr.) in eerste instantie,...

instantie - Zelfstandignaamwoord 1. instelling van de overheid ♢ Dit is een instantie die zich met de ruimtelijke ordening bezighoudt. 2. voorkomend geval ♢ In eerste instantie werd er daarvan geen gewag gemaakt. 3. (informatica) een object van een...

instantie - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-stant-sie 1. een organisatie of overheidsafdeling met een bepaalde taak ♢ bij welke instantie moet ik zijn voor een bouwvergunning? 1. in eerste instantie geloofde ik hem ...

[Lat. instantia = het aandringen, Fr. instance = ook: reeks van procedures om tot gerechtelijke beslissing te komen, gerecht] bevoegd machtsorgaan (een hogere -); aanleg (in eerste -); aandrang (met grote -; op - van); in laatste-, ten slotte.

overheidsorgaan; dringend verzoek; rechtbank (waar de rechtszaak wordt behandeld)

dringend verzoek; aanleg, beroep (op).

s., ynstânsje.

v. dringend verzoek; in eerste -, bij de rechtbank van eerste aanleg, bij de lagere rechtbank; in laatste ~, voor het hoogste rechtscollege.

v. instanties, instantiën (Lat. instantia: 1 rechtst, aanleg; 2 dringend verzoek): 1. ter eerste instantie, voor de laagste rechtbank; in hogere instantie, in hoger beroep; in laatste of hoogste instantie, bij den hoogsten rechter, d. i. bij of door de Hoge Raad; fig. de oorlog beslist in laatste instantie; 2. met instantie iets verzoeken, aan...