Wat is de betekenis van insinueren?

insinueren - Werkwoord 1. iemand ergens van beschuldigen zonder dat duidelijk te zeggen ♢ De baas insinueerde dat de verpleegkundige de tabletten had kwijtgemaakt. Woordherkomst afgeleid van het Franse insinuer (met het achtervoegsel -eren)

[Lat. in-sinuare, -atum = in de boezem (sinus) steken, inprenten] een insinuatie maken; (jur.) aanzeggen, kennisgeven, betekenen (vonnis); geïnsinueerde, persoon aan wie exploot wordt of is betekend.

bedekte zinspelingen uiten; gerechtelijk aanzeggen

bedekte zinspelingen maken; gerechtelijk betekenen.

...

(insinueerde, heeft geïnsinueerd), 1. gerechtelijk aanzeggen; 2. bedektelijk aantijgen ; op zijdelingse, arglistige wijze te verstaan geven; 3. zich insinueren, zich indringen.

heimelijk inblazen; bedekt te kennen geven; gerechtelijk ter hand stellen.

geïnsinueerd (Fr. [Lat. insinuare]: bedekte zinspelingen maken, zijdelings beschuldigen; verdacht maken; rechtst. gerechtelijk betekenen); refl. zich zich bij iem. indringen.

('e:rən) (insinueerde, heeft geïnsinueerd) [Fr. < Lat. insinuare] 1. gerechtelijk betekenen. 2. bedekt aantijgen of zinspelingen maken. 3. zich -, zich in iemands gunst dringen.